Wołyńce (powiat sejneński)
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2011) | |
Strefa numeracyjna |
87 |
Kod pocztowy |
16-515[4] |
Tablice rejestracyjne |
BSE |
SIMC |
0766400[5] |
Położenie na mapie gminy Puńsk ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa podlaskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu sejneńskiego ![]() | |
![]() |
Wołyńce (dodatkowa nazwa w j. litewskim Valinčiai) – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie sejneńskim, w gminie Puńsk[5][6]. Leży nad granicą z Litwą.
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
1011655 | Jerozolima | część wsi |
Wieś królewska ekonomii grodzieńskiej położona była w końcu XVIII wieku w powiecie grodzieńskim województwa trockiego[7]. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa suwalskiego.
Zabytki
Do rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa wpisane są następujące obiekty[8]:
- piwnica w zagrodzie nr 4 (d. 6), 2. połowa XIX w. (nr rej.: 176 z 30.07.1981)
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 150803
- ↑ Wieś Wołyńce w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2021-11-04] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1482 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 87.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podlaskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 stycznia 2025 [dostęp 2018-04-04] .
Linki zewnętrzne
- Wołyńce 1(2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 935 .