Psalm 141

Psalm 141, Psałterz Eleonory Akwitańskiej, ok. 1185
Autor	przypisywany Dawidowi
Tematyka	religijna
Typ utworu	psalm biblijny
Data powstania	między XI a III w. p.n.e.
Wydanie oryginalne
Miejsce wydania	Palestyna
Język	hebrajski
Data wydania	p.n.e.
poprzednia Psalm 140 następna Psalm 142
Multimedia w Wikimedia Commons

Psalm 141 – jeden z utworów zgromadzonych w biblijnej Księdze Psalmów. W systemie numeracji stosowanym w greckiej Septuagincie i łacińskiej Wulgacie psalm ten jest „Psalmem 140”.

Tradycyjnie w języku łacińskim nazywany „Domine clamavi ad te exaudi me”, od słów początkowego wersu^[1].

Utwór zaliczany jest do grupy psalmów błagania indywidualnego, a więc stanowi osobistą modlitwę, wyraz wiary i ufności w pomoc Bożą w konkretnej sytuacji życiowej^[2]. Biblia Tysiąclecia klasyfikuje go jako lamentację z akcentami dydaktycznymi^[3]. Tekst hebrajski określa Psalm 141 jako należący do utworów przypisywanych królowi Dawidowi^[a]. Psalm liczy 10 wersetów^[4].

Podmiot zwraca się z wezwaniem do Boga. Wyraża gotowość wytrwałej modlitwy, którą przyrównuje do kadzidła i świątynnej ofiary wieczornej (w. 1–2). Wyraża pragnienie zachowania czystości religijnej w słowie i czynie. Wzbrania się od kontaktów ze złymi osobami, jest w stanie znieść karcenie ze strony osób sprawiedliwych. Pragnie modlitwy nieustannej (w. 3–5). Przedstawia się w dobrym świetle i wyraża pragnienie unicestwienia złych, prześladowców (w. 5–7). Usilnie wzywa pomocy Boga, który jest jego ucieczką. Ponawia apel o ukaranie prześladowców (w. 8–10)^[4].

Przypisy w Biblii Tysiąclecia charakteryzują oryginalny tekst hebrajski jako skażony, momentami trudny do zinterpretowania (przetłumaczenia)^[3]. Trzykrotnie wymienione zostaje imię Jahwe (hebr. ‏יהוה‎; w. 1, 3 oraz 8)^[5].

W rzymskiej liturgii godzin Psalm 141 odmawiany jest w I Nieszporach pierwszego tygodnia brewiarza. W nagłówku psalm określony został jako „Modlitwa w niebezpieczeństwie”. Redaktorzy jako komentarz sugerują cytat-odniesienie z Ap 8,4 o modlitwach świętych jako dymie kadzideł w liturgii niebiańskiej^[6].

• Ps 141 w Biblii Tysiąclecia