Prosoma



Prosoma − pierwsza tagma budująca ciało wielu szczękoczułkowców, poprzedzająca opistosomę[1]. Określana bywa też jako głowotułów[2][3][4], jednak taka nazwa uznawana jest za niesłuszną[1].
Prosoma złożona jest ze zlanych ze sobą sześciu przednich segmentów ciała, widocznych wyłącznie na etapie rozwoju embrionalnego[4]. Standardowo zawiera szczękoczułki, nogogłaszczki i 4 pary odnóży krocznych. Łączy się ona z opistosomą za pomocą siódmego, pregenitalnego segmentu, zwykle silnie zredukowanego. U pająków często między prosomą, a opistosomą znajduje się petiolus, będący przekształconym pierwszym segmentem tej drugiej[1].
Prosoma od strony grzbietowej często pokryta jest karapaksem lub peltidium. U solfug, głaszczkochodów i rozłupnogłowców pierwsze 4 segmenty prosomy przykrywa od góry propeltidium, a pozostałe dwa tworzą kolejno mezopeltidium i metapeltidium[1].
U kikutnic prosoma ma 7 do 9 segmentów[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e Zoologia: Stawonogi. T. 2, cz. 1. Szczękoczułkopodobne, skorupiaki. Czesław Błaszak (red. nauk.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011. ISBN 978-83-01-16568-0.
- ↑ Czesław Jura: Bezkręgowce : podstawy morfologii funkcjonalnej, systematyki i filogenezy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007. ISBN 978-83-01-14595-8.
- ↑ Armand R. Maggenti, Scott Lyell Gardner: Online Dictionary of Invertebrate Zoology. 2005.
- ↑ a b Marek Michał Żabka: Pajęczy świat. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2013. ISBN 83-88147-16-1.