Port lotniczy Hohhot-Baita
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||
| Typ |
cywilne | ||||
| Właściciel |
Civil Aviation Administration of China | ||||
| Data otwarcia |
1958 | ||||
| Kod IATA |
HET | ||||
| Kod ICAO |
ZBHH | ||||
| Strefa czasowa |
UTC +8 | ||||
| Wysokość |
1084 m n.p.m. | ||||
| Statystyki ruchu (2010[1]) | |||||
| Liczba pasażerów |
3 663 383 | ||||
| Cargo |
20 675 t | ||||
| Liczba operacji |
43 331 | ||||
| Drogi startowe | |||||
| |||||
Położenie na mapie Mongolii Wewnętrznej  | |||||
Położenie na mapie Chin  | |||||
 40°51′05″N 111°49′26″E/40,851389 111,823889
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Port lotniczy Hohhot-Baita (IATA: HET, ICAO: ZBHH, chiński: 呼和浩特白塔国际机场) – port lotniczy położony 14 km na wschód od Hohhotu, w regionie autonomicznym Mongolia Wewnętrzna, w Chińskiej Republice Ludowej. Jest to największe lotnisko w Mongolii Wewnętrznej i znajduje się 14,3 km na wschód od centrum miasta Hohhot. Jego nazwa Baita oznacza Biała Pagoda i pochodzi od Pagody Wanbu Huayanjing, jednej z atrakcji historycznych w Hohhot która leży 5,6 km na południowy wschód od lotniska.
Historia
Port lotniczy Hohhot-Baita został otwarty 1 października 1958 roku. W połowie lat 80 i 90 przeszedł dwie rozbudowy, w czerwcu 2007 powstał nowy terminal o powierzchni 54 499 m² z 11 rękawami, mogący obsłużyć 3 mln pasażerów rocznie.
Obecnie lotnisko Hohhot ma połączenia do 28 krajowych miast na 26 trasach lotniczych, obsługuje międzynarodowe regularne loty do Ułan Bator, a także loty czarterowe do Hongkongu, Rosji i Tajlandii.
