Parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Kundzinie
 Kościół parafialny p.w. Narodzenia NMP z lat 1851-1856 w Kundzinie. | |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Adres |
Kundzin 2 |
| Data powołania |
13 stycznia 1593 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Archidiecezja | |
| Dekanat | |
| Kościół | |
| Proboszcz |
ks. Grzegorz Kułakowski |
| Wezwanie | |
Położenie na mapie gminy Sokółka  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podlaskiego  | |
Położenie na mapie powiatu sokólskiego  | |
 53°26′21″N 23°35′05″E/53,439167 23,584722
| |
Parafia pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Kundzinie – rzymskokatolicka parafia należąca do dekanatu Sokółka, archidiecezji białostockiej, metropolii białostockiej[1].
Historia parafii
Kundzin otrzymał prawa parafii z nadania króla Zygmunta III Wazy 13 stycznia 1593 roku. Na uposażenie parafii dał on wówczas 9 włók ziemi. Przekazał później parafię jezuitom, którzy sprawowali opiekę duszpasterską. Budowa siedziby parafii zakończyła się w 1856, a w 1930 powiększono ją i zbudowano nowy ołtarz. W czasie wizytacji parafii 19 maja 1931 roku, abp Romuald Jałbrzykowski dokonał konsekracji kościoła i ołtarza[1].
Miejsca kultu
- Kościół parafialny – Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Kundzinie
Pierwszy drewniany kościół został zbudowany w 1562 przez króla Zygmunta Augusta na potrzeby królewskiego dworu myśliwskiego. Nowy kościół wybudowany przez jezuitów (przed 1655), przetrwał do połowy XIX wieku. Dzięki pozwoleniu uzyskanemu w 1851 przez ks. Ignacego Jaworowskiego u gubernatora grodzieńskiego, zbudowano kościół z kamienia polnego. W 1930, dzięki staraniom ks. Witolda Sarosieka[2], powiększono go i wybudowano nowy ołtarz główny z obrazem Matki Boskiej Nieustającej Pomocy z 1936 r. autorstwa Henryka Karnieja[3], syna Edwarda Karnieja (przedstawiciela przedwojennej szkoły wileńskiej)[4], konsekrowany 19 maja 1931 roku. W latach 1987–1992, z inicjatywy ks. Mariana Cierpika, przeprowadzono generalny remont, m.in. zamieniono drewniany strop na przykrycie żelbetowe[1].
Zespół kościoła parafialnego wpisany jest do rejestru zabytków nieruchomych woj. podlaskiego pod nr. rej.: A- 490 z 11.01.2013:
- kościół pw. Narodzenia NMP, 1851-56, po 1930,
- kostnica, po 1856,
- cmentarz kościelny, XVII,
- ogrodzenie, mur., z bramą główną i bramkami, pNajświętszej Maryi Pannyo 1856.[5]
- Cmentarz
Położony jest 10 m od kościoła, założony i poświęcony około 1856 roku, powierzchnia 2 ha.
- Płyta pamiątkowa
28 czerwca 2015 roku przy kościele, po mszy św. dziękczynnej z okazji 30. rocznicy święceń kapłańskich proboszcza parafii – ks. Wiesława Wojteczki, odbyło się uroczyste odsłonięcie tablicy upamiętniającej króla Stefana Batorego, który w Kundzinie został opatrzony ostatnimi sakramentami – przed przewiezieniem do pobliskiego Grodna, gdzie wkrótce zmarł (12 grudnia 1586 roku)[6]. W kamieniu (obok wizerunku monarchy) wykuty napis brzmi:
NA PAMIĄTKĘ
UDZIELENIA KRÓLOWI
STEFANOWI BATOREMU
OSTATNICH SAKRAMENTÓW
W KUNDZINIE W GRUDNIU 1586 R.
KUNDZIN 28 VI 2015 R.[7]
Zasięg parafii
W granicach parafii znajdują się miejscowości:[1]
- Kundzin Kościelny,
- Białobłockie (4 km),
- Bohoniki (5),
- Czuprynowo (4),
- Orłowicze (2),
- Poniatowicze (2-4),
- Popławce (3-6),
- Puciłki (3,5),
- Wołkusze (5)
- Zadworzany (2).
Przypisy
- ↑ a b c d Oficjalna strona Archidiecezji Białystok. Strona parafii w Kundzinie. [dostęp 2009-10-02].
- ↑ CZAS MIŁOSIERDZIA [online], archibial.pl [dostęp 2024-04-23].
- ↑ Adam Karniej, Wokół „Znad Wilii”, „Znad Wilii”, nr 4 (84) z 2020 r., s. 147 [online].
- ↑ Leonard Drożdżewicz, VICTORIA PATRIOTYZMU PEJZAŻU, „Znad Wilii”, nr 3 (59) z 2014 r., s. 42.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podlaskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 stycznia 2025, s. 67.}
- ↑ Śmierć Stefana Batorego. Król umarł po polowaniu w Kundzinie [online], www.isokolka.eu [dostęp 2017-10-07] (pol.).
- ↑ Leonard Drożdżewicz, BATORY W KUNDZINIE, „Znad Wilii”, nr 3 (63) z 2015 r., s. 23-24., 2015.
