Zakłady Ogrodnicze C. Ulrich – spółka będąca właścicielem gospodarstwa ogrodniczego w Warszawie, w dzielnicy Wola, założona w 1805 przez Jana Bogumiła Traugotta Ulricha. W 1876 gospodarstwo zostało przeniesione na grunty wsi Górce przez Jana Krystiana Ulricha. Grunty należące do spółki zostały w 1945 znacjonalizowane, a sama spółka upaństwowiona w 1958.

Rodzina Ulrichów przybyła do Polski w XVIII wieku. Jan Bogumił Ulrich, ogrodnik Ogrodu Saskiego w 1805 zakłada własny ogród i rozpoczyna produkcję rzadkich warzyw i owoców, z czasem specjalizując się w kwiatach. Pierwsza lokalizacja gospodarstwa to ulica Ceglana (obecnie Pereca). W tym miejscu do 2014 znajdował się budynek Mennicy Polskiej.

W rejonie gospodarstwa przy Ceglanej w połowie XIX wieku intensywnie zaczyna rozwijać się warszawski przemysł i budownictwo czynszowe, wobec czego syn Bogumiła, Jan Krystian Ulrich w roku 1876 kupuje ziemię we wsi Górce pod nowe gospodarstwo^[2] przy ulicy Górczewskiej. Powstał tam wzorcowy zakład ogrodniczy, szkółki ogrodnicze, szklarnie i ogród pokazowy.

Po wojnie grunty należące do spółki w Warszawie zostały upaństwowione^[3].

W 1958, po śmierci ostatniej z Ulrichów, Krystyny Machlejdowej, przedsiębiorstwo zostało upaństwowione. Zachowały się niektóre budynki i fragment parku. W nazwie centrum handlowego Wola Park znalazło się słowo „Park”.

Po kapitalnym remoncie części budynków^[4] i rewaloryzacji parku^[5] został on znów, pod nazwą parku Ulricha, udostępniony publiczności.

W latach 90. spółka Zakłady Ogrodnicze C. Ulrich została reaktywowana przez Ryszarda Krauzego, a w latach 1996 i 2012 ministrowie rolnictwa unieważnili decyzje o przejęciu przez Skarb Państwa części gruntów należących do przedsiębiorstwa przed 1945. W 2016 miasto Warszawa wystąpiło do Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi o wznowienie postępowania w sprawie zwrotu reaktywowanej firmie działek o łącznej powierzchni ponad 4 ha w rejonie planowanej stacji metra Księcia Janusza^[3].