Speedway

OPEC

Organizacja Krajów Eksportujących Ropę Naftową
OPEC
Logotyp / flaga
Mapa
Państwa członkowskie
Siedziba

Wiedeń

Członkowie

12

Sekretarz generalny

Haitham Al-Ghais

Utworzenie

1960

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
Siedziba OPEC w Wiedniu

Organizacja Krajów Eksportujących Ropę Naftową[1] (ang. Organization of the Petroleum Exporting Countries, OPEC) – organizacja międzynarodowa krajów producentów ropy naftowej z siedzibą w Wiedniu. Jej celem jest ujednolicenie polityki dotyczącej wydobycia oraz wpływanie na poziom cen ropy naftowej. Członkami OPEC jest 12 państw[2].

Opis

Organizacja została utworzona w 1960 w Bagdadzie[1]. Jest kartelem[3].

Największy wzrost znaczenia OPEC przypada na okres kryzysu naftowego w latach 1973–1974, kiedy to organizacja doprowadziła do znaczącego wzrostu cen ropy naftowej. Od początku lat 80. XX wieku znaczenie OPEC zaczęło maleć m.in. z powodu zmniejszenia wykorzystywania ropy naftowej w przetwórstwie przemysłowym, wzrostu jej wydobycia w państwach niebędących członkami kartelu oraz trudności z dyscypliną co do przestrzegania uzgodnionych wielkości wydobycia przez państwa członkowskie OPEC[4].

Organizacja

  • Siedziba: Wiedeń
  • Organ naczelny: Konferencja OPEC
  • Organ wykonawczy: Rada Gubernatorów i Komisja Ekonomiczna oraz Sekretariat
  • Przewodniczący: Ahmed Mohamed Elghaber (Libia)

OPEC podejmuje decyzje przez Konferencję OPEC, na szczeblu ministrów odpowiedzialnych za energetykę[1]. Odbywają się one zwykle co pół roku[1].

Sekretarzem generalnym OPEC (szefem stałego Sekretariatu) od sierpnia 2022 roku jest pochodzący z Kuwejtu Haitham Al-Ghais.

Członkowie[2]

Byli członkowie[2]:

Produkcja i deklarowane rezerwy ropy naftowej państw OPEC

W 2020 państwa członkowskie OPEC posiadały ok. 40-procentowy udział w rynku sprzedaży ropy naftowej oraz ok. 70 procent światowych rezerw tego surowca[5].

Historia deklarowanych przez kraje OPEC rezerw ropy naftowej. Pomimo intensywnego wydobycia, nie wykazują one spadku[6].
Wydobycie i rezerwy ropy naftowej w krajach OPEC w 2013 roku[6]
Lp. Kraj Wydobycie
(bbl/dzień)		 Rezerwy
(mld bbl)		 Rezerwy
(lata)
1.  Arabia Saudyjska 11 525 000 265,9 63
2.  Zjednoczone Emiraty Arabskie 3 646 000 97,8 73
3.  Iran 3 558 000 157,0 120
4.  Kuwejt 3 126 000 101,5 89
5.  Irak 3 141 000 157,0 136
6.  Wenezuela 2 623 000 298,3 311
7.  Nigeria 2 322 000 37,1 43
8.  Katar 1 995 000 25,1 34
9.  Angola 1 801 000 12,7 19
10.  Algieria 1 575 000 12,2 21
11.  Libia 988 000 48,5 134
12.  Ekwador 527 000 8,2 42
Razem 36 829 000 1214,2

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b c d Wielka Encyklopedia PWN. Tom 19. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, s. 562. ISBN 83-01-14113-1.
  2. ↑ a b c Member Countries. OPEC. [dostęp 2020-05-13].
  3. ↑ Matthew Bishop: Essential economics: an A−Z guide. New York: Bloomberg Press, 2009, s. 232. ISBN 978-1-57660-351-2.
  4. ↑ Matthew Bishop: Essential economics: an A−Z guide. New York: Bloomberg Press, 2009, s. 232−233. ISBN 978-1-57660-351-2.
  5. ↑ After the fall. „The Economist”, s. 54, 13 czerwca 2020. 
  6. ↑ a b BP Statistical World Energy Review 2014 [online], BP, 2014 [zarchiwizowane z adresu 2015-10-10].

Linki zewnętrzne

Organizacja Państw Eksportujących Ropę Naftową (OPEC)

Flaga OPEC

Quelle: https://pl.wikipedia.org/wiki/OPEC