Jego stolicą było Memfis. Panował przez 43 do 47 lat. Zachowane dokumenty mówią o działalności architektonicznej faraona (rozpoczęcie budowy własnego grobowca), jego udziale w świętach religijnych (święto barki, pierwszy znany bieg Apisa), o przeprowadzanych co dwa lata spisach ludności.
Pod koniec jego panowania prawdopodobnie pogorszyły się stosunki między Dolnym i Górnym Egiptem, przypuszczalnie na skutek nowej orientacji religijnej obranej przez Reneba (kult Re) i kontynuowanej przez Nineczera, która nazbyt faworyzowała Północ.
Został pochowany w Sakkarze, jego zespół grobowy znaleziony został w podziemnej galerii pod rampą faraona Unisa.
↑Jürgen vonJ.BeckerathJürgen vonJ., Handbuch der ägyptischen Königsnamen, München ägyptologische Studien, München: Deutscher Kunstverlag, 1984, s. 173, ISBN 978-3-422-00832-8 [dostęp 2023-05-27](niem.).
Bibliografia
NicolasN.GrimalNicolasN., Dzieje starożytnego Egiptu, AdamA.Łukaszewicz (tłum.), Warszawa: PIW, 2004, s. 65, ISBN 83-06-02917-8, OCLC749417518.