Nagolennik, nagolenica – część zbroi osłaniająca goleń użytkownika^[1][2]. Jako element bigwantów umiejscowiony był pomiędzy nakolankiem a trzewikiem^[3].

Nagolenniki najczęściej wykonywane były z metalu lub utwardzanej skóry. Stosowane były już w starożytności m.in. przez hoplitów oraz głównie przez średniowiecznych rycerzy jako element zbroi płytowej. Była to też część zbroi gladiatorów. Wykonywano je jako jedna część, bądź jako folgowe, składające się z wielu płytek.

Współcześnie nagolenniki używane są również jako element ochronny w sporcie (przede wszystkim w piłce nożnej i hokeju) oraz przy wykonywaniu niektórych prac fizycznych z ryzykiem urazów tej części ciała^[4].

• Włodzimierz Kwaśniewicz: 1000 słów o dawnej broni palnej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987. ISBN 83-11-07350-3.