Maracaibo
| |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Stan | |||||
| Burmistrz |
Eveling Trejo de Rosales | ||||
| Powierzchnia |
557 km² | ||||
| Wysokość |
6 m n.p.m. | ||||
| Populacja (2010) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
| Nr kierunkowy |
(+58) 261 | ||||
| Kod pocztowy |
4001, 4002, 4003, 4004, 4005 | ||||
| Tablice rejestracyjne |
V | ||||
| Podział miasta |
2 gminy i 18 parafii cywilnych | ||||
Położenie na mapie Wenezueli  | |||||
 10°34′N 71°44′W/10,566667 -71,733333
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Maracaibo – miasto w północno-zachodniej Wenezueli. Położone nad cieśniną łączącą jezioro Maracaibo z Zatoką Wenezuelską (Morze Karaibskie), stolica stanu Zulia. Najludniejsze miasto Wenezueli – 2 mln. 634 tys. mieszkańców (2010).
Historia
Założone 8 września 1529 pod nazwą Villa de Maracaibo było ośrodkiem kolonizacji okolicznych terytoriów.
Kilkukrotnie zdobyte i łupione było przez bukanierów – w latach 1667 (François l’Olonnais), 1669 (Henry Morgan) i 1678 (Michel de Grammont). Podczas wszystkich trzech wypraw ich łupem padł też pobliski Gibraltar[2].
Do czasu odkrycia złóż ropy naftowej w 1917 miasto i port miały zdecydowanie drugorzędne znaczenie. Po 1917 Maracaibo w ciągu kilkunastu lat radykalnie zmieniło swoje oblicze, stając się największym ośrodkiem wydobycia ropy naftowej w Wenezueli i całej Ameryce Południowej.
Wielki ośrodek przemysłowy kraju. Silnie rozwinięty przemysł chemiczny (szczególnie petrochemia), włókienniczy i spożywczy. Poza tym przemysł odzieżowy, drzewny, metalowy, maszynowy i materiałów budowlanych. Duży port handlowy (największy w kraju port naftowy). Port lotniczy o znaczeniu międzynarodowym. Uniwersytet.
W 2007 w mieście rozegrany został mecz finałowy piłkarskich rozgrywek cyklu Copa América.
Miasta partnerskie
Przypisy
- ↑ portal World Gazetteer.
- ↑ Peter R. Galvin: Patterns of Pillage: A Geography of Caribbean-based Piracy in Spanish America, 1536–1718. Peter Lang, 1999, s. 143–145, 155, 165. ISBN 0-8204-3771-9.