Koszary Dąbrowskiego w Bielsku-Białej
![]() Koszary (2009) | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Typ budynku |
koszary |
Pierwszy właściciel | |
Kolejni właściciele | |
Obecny właściciel |

Koszary Dąbrowskiego w Bielsku-Białej – kompleks koszarowy znajdujący się na terenie garnizonu Bielsko-Biała.
Przed I wojną światową stacjonował w nich austriacki 3 pułk ułanów; w okresie II Rzeczypospolitej – 2 pułk szwoleżerów i 21 pułk artylerii lekkiej, a po II wojnie światowej jednostki artylerii i powietrznodesantowe.
Charakterystyka
Jeszcze przed I wojną światową na terenie Bielska w rejonie dzisiejszej ulicy Piotra Bardowskiego gmina wzniosła kawaleryjski kompleks koszarowy o pojemności 476 ludzi i 510 koni. Budowę koszar zakończono w 1903, a pierwszym gospodarzem koszar był II dywizjon 3 Dolnoaustriackiego pułku dragonów, który w marcu 1910 został zastąpiony przez II dywizjon 3 Galicyjskiego pułku ułanów[1][2].
Po odzyskaniu niepodległości koszary przejęło Wojsko Polskie. Po zakończeniu wojny polsko-bolszewickiej, w maju 1921 zakwaterowany został tu 2 pułk Szwoleżerów Rokitniańskich[1].
W okresie II Rzeczypospolitej kompleks nosił nazwę Koszar Dąbrowskiego, a następnie Koszar Jazdy Kircholmskiej[1]. W maju 1926 szwoleżerowie przeniesieni zostali do koszar „czerwonych” w Starogardzie, a bielskie koszary przejął 21 pułk artylerii polowej[3].
Po II wojnie światowej koszary nadal użytkowane były przez jednostki Wojska Polskiego. Początkowo stacjonowały tam jednostki artyleryjskie[a], a od 1959 również powietrznodesantowe[4][b].
Obecnie gospodarzem obiektu jest 18 Bielski batalion powietrznodesantowy[5].
Uwagi
- ↑ Od 1945 stacjonował tu 23 Kołobrzeski pułk artylerii lekkiej, od kwietnia 1957 przeformowany w 23 Kołobrzeski dywizjon artylerii armat; w latach 1945–1948 także 24 Warszawski dywizjon artylerii ciężkiej.
- ↑ 6 października 1959 przybył do Bielska-Białej 19 samodzielny batalion rozpoznawczy[2]. W 1967 jednostka przejęła dziedzictwo tradycji 18 Kołobrzeskiego pułku piechoty i została przemianowana na 18 Kołobrzeski batalion powietrznodesantowy.
Przypisy
- ↑ a b c Kucharski i Tym 2019 ↓, s. 29.
- ↑ a b Projekt Bielsko-Biała ↓, Koszary wojskowe w Bielsku.
- ↑ Kucharski i Tym 2019 ↓, s. 30.
- ↑ Kucharski i Tym 2019 ↓, s. 33–34.
- ↑ Kucharski i Tym 2019 ↓, s. 34.
Bibliografia
- Szymon Kucharski, Juliusz Tym: 2 pułk szwoleżerów. T. 5. Warszawa: Edipresse Polska S.A., 2019, seria: Wielka Księga Kawalerii Polskiej 1918–1939. Odznaki kawalerii. ISBN 978-83-8164-151-7.
- Koszary wojskowe w Bielsku. [w:] Projekt Bielsko-Biała. Bielsko-Biała – historia dawna i współczesna… [on-line]. projektbb.pl. [dostęp 2024-12-02]. (pol.).