Ten artykuł dotyczy atomu lub cząsteczki obdarzonej ładunkiem elektrycznym. Zobacz też: jon – izotop toru-230.

Na tę stronę wskazuje przekierowanie z „Jony”. Zobacz też: Jony (piosenkarz).

Jon (ze stgr. ἰόν ion „idące, biegnące [od elektrody do elektrody]”^[1]) – atom lub grupa atomów połączonych wiązaniami chemicznymi, która ma niedomiar lub nadmiar elektronów w stosunku do protonów. Obojętne elektrycznie atomy i cząsteczki związków chemicznych mają równą liczbę elektronów i protonów, jony zaś są elektrycznie naładowane dodatnio lub ujemnie^[2].

Jony naładowane dodatnio nazywa się kationami, zaś ujemnie – anionami. Jony mogą występować samodzielnie, w stanie wolnym (zwykle w fazie gazowej) lub tworzą tzw. pary jonowe, które mogą być luźno z sobą związane lub odwrotnie – tworzyć silne wiązania. Silnie związane pary jonowe tworzą chemiczne wiązania jonowe, obecne w wielu związkach chemicznych.

Powstanie jonu z obojętnego atomu lub cząsteczki nazywamy jonizacją.

Symbol jonu podaje się w postaci symbolu atomu lub grupy atomów z ładunkiem umieszczonym w prawym górnym indeksie, np. dodatnie: Na+
, Ca2+
, Al3+
oraz ujemne: F−
, S2−
, SO2−
4.

• jonolot
• dysocjacja jonowa
• energia jonizacji