Jan Smertelnik
| |
 kapral
| |
| Data i miejsce urodzenia |
5 lutego 1897 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
4 lipca 1916 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1914–1916 |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
 
| |
Jan Smertelnik ps. „Rusin” (ur. 5 lutego 1897 w Rzeszowie, zm. 4 lipca 1916 pod Kościuchnówką) – podoficer Legionów Polskich. Uczestnik I wojny światowej, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
Urodził się w rodzinie Stefana i Katarzyny z d. Kozioł[1]. Uczeń seminarium nauczycielskiego. Należał do Związku Strzeleckiego. Od 6 sierpnia 1914 w Legionach Polskich w składzie Pierwszej Kompanii Kadrowej brał udział w wyprawie kieleckiej. Następnie żołnierz VI batalionu 1 pułku piechoty Legionów Polskich z którym walczył podczas I wojny światowej[1].
Brał udział w walkach m.in. pod Nowym Korczynem, Grotnikami, Szczytnikami, Łowczówkiem, Ostrowcami, Winiarami czy Konarami. Ranny w bitwie pod Urzędowem (17 VI 1915), po rekonwalescencji zwolniony jako niezdolny do służby frontowej[1]. Ponownie wstąpił w szeregi 1 pułku piechoty.
Szczególnie odznaczył się podczas walk o Polską Górę, gdzie „otrzymał z d-twa kompanii rozkaz zajęcia wysuniętej placówki w lasku, przed okopami 3 kompanii VI batalionu. Mimo całodziennego ognia artyleryjskiego utrzymał się na wyznaczonej pozycji. Podczas pierwszego ataku Rosjan na Polską Górę zniszczył flankowym ogniem prawe skrzydło atakującego nieprzyjaciela. W czasie tej akcji został zabity. Spoczywa na cmentarzu wojennym w Wołczecku”[1]. Za tę postawę został odznaczony pośmiertnie Orderem Virtuti Militari.
Był kawalerem[1].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 7241 – 17 maja 1922[2][1][3]
- Krzyż Niepodległości – 19 grudnia 1930 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[4]
Przypisy
- ↑ a b c d e f Polak (red.) 1993 ↓, s. 194.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 4 stycznia 1923, s. 7.
- ↑ Pomarański 1931 ↓, s. 106 poz.235.
- ↑ M.P. z 1930 r. nr 300, poz. 423.
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2021-01-07].
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.
- Stefan Pomarański: Zarys historii wojennej 1-go pułku piechoty Legionów. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1931, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.