Iwielka
 Wodospad w Iwli | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Lokalizacja | |
| Potok | |
| Długość | 22,1 km |
| Źródło | |
| Miejsce | pd. stok Chyrowej |
| Wysokość |
600–620 m n.p.m. |
| Współrzędne | |
| Ujście | |
| Recypient | Wisłoka |
| Miejsce |
na wschód od Toków |
| Wysokość |
270 m n.p.m.[1] |
| Współrzędne | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Iwielka (Iwełka[2], Iwelka w górnym biegu Hyrowa lub Chyrowa) – potok, prawobrzeżny dopływ Wisłoki[3] o długości 22,1 km[4].
Potok płynie w Beskidzie Niskim i na Pogórzu Jasielskim. Jego źródła znajdują się na wysokości ok. 600–620 m n.p.m., na południowo-zachodnich stokach Chyrowej. Spływa początkowo ku południowemu zachodowi, lecz zaraz przy pierwszych zabudowaniach wsi Chyrowa skręca ku północy. Przeciska się wąską doliną pomiędzy Chyrową na wschodzie a Danią na zachodzie. Przecina niewielką kotlinę, w której położona jest Iwla i omija Głojsce łukiem od wschodu. Poniżej Draganowej skręca szerokim łukiem na zachód, po czym w Tokach, poniżej Nowego Żmigrodu, na wysokości 270 m n.p.m. wpada do Wisłoki.
Tok nieuregulowany, poniżej Draganowej kręty i meandrujący. Woda czysta, życie biologiczne obfite. W wodach występuje m.in. kilka gatunków małży, rak szlachetny i pstrąg potokowy. Nad wodą spotkamy m.in. bociana czarnego i wydrę.[potrzebny przypis]
Na odcinku nieco ponad 1 km doliną Iwielki w Chyrowej biegną czerwone znaki Głównego Szlaku Beskidzkiego na odcinku z Kątów do Nowej Wsi. Fragment doliny Iwielki między Chyrową a Iwlą, na którym jesienią 1944 r. w trakcie Operacji Dukielskiej toczyły się wyjątkowo krwawe walki, nazwano ”Doliną Śmierci”.
Przypisy
- ↑ Iwielka na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej. Główny Geodeta Kraju. [dostęp 2017-07-03].
- ↑ Iwełka na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej (wynik wyszukiwania), Główny Geodeta Kraju, za: Protokół z posiedzenia KNMiOF w dniach 12 - 13 kwietnia 2005; Nazwy geograficzne Rzeczypospolitej Polskiej (gazeter) PPWK - Warszawa 1991; Mapa topograficzna w skali 1:10 000 [dostęp 2017-07-03].
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 88, ISBN 83-239-9607-5.
- ↑ Iwielka na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej >> Moduł: Obszary Dorzeczy (wynik wyszukiwania). Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2017-07-03].
Bibliografia
- Beskid Niski. Mapa turystyczna 1:50 000, wyd. Compass, Kraków 2004, ISBN 83-89165-54-6;
- Frej Stanisław: Dzieje Draganowej, wyd. P.U.W. Roksana, Krosno 2001, s. 12-13, ISBN 83-88126-78-4;
- Krukar Wojciech, Kryciński Stanisław, Luboński Paweł, Olszański Tadeusz A. i in.: Beskid Niski. Przewodnik, wyd. II poprawione i aktualizowane, Oficyna Wydawnicza "Rewasz", Pruszków 2002, ISBN 83-85557-98-9;
- Krygowski Władysław: Beskid Niski, Pogórze Ciężkowickie (część wschodnia) i Pogórze Strzyżowsko-Dynowskie (część zachodnia), wyd. II poprawione i uzupełnione, wyd. Sport i Turystyka, Warszawa 1977.