Hydroksykwasy
![](https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/57/Hydroxycarboxylic_acids_Structural_Formulae_V.1.svg/100px-Hydroxycarboxylic_acids_Structural_Formulae_V.1.svg.png)
Hydroksykwasy – grupa organicznych związków chemicznych zawierających w cząsteczce co najmniej jedną grupę karboksylową (–COOH) i co najmniej jedną grupę hydroksylową (–OH). Ich wzór ogólny to: (HO)m–R–(COOH)n[1].
Hydroksykwasy otrzymuje się z odpowiednich halogenokwasów w reakcji z, między innymi, NaOH:
![](https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/6/63/Syntesis_of_hydroxyacid.png)
Hydroksykwasy naturalne
Wiele hydroksykwasów występuje w produktach naturalnych, na przykład kwas cytrynowy w soku z cytryny, kwas jabłkowy w jabłkach, kwas winowy w winie. Kwas cytrynowy jest też ważnym produktem pośrednim w cyklu Krebsa. Naturalnie występujące hydroksykwasy posiadają zawsze grupę hydroksylową w pozycji α w stosunku do grupy karboksylowej.
Laktydy
Hydroksykwasy są zarówno kwasami i alkoholami. Kwasy, które posiadają grupę hydroksylową w pozycji γ i δ, są zdolne do wewnątrzcząsteczkowej reakcji estryfikacji, prowadzącej do powstania cyklicznych laktonów. α-hydroksykwasy podczas ogrzewania wskutek wzajemnej estryfikacji dwóch cząsteczek z odszczepieniem dwóch cząsteczek wody tworzą cykliczne laktydy.
Pozostałe hydroksykwasy
Hydroksykwasy, w których grupa hydroksylowa występuje w pozycji dalszej niż δ, nie są zdolne do cyklizacji. W obu przypadkach energia naprężeń wiązań tworzących ugrupowanie cykliczne byłaby wyższa od energii samych tych wiązań. β-hydroksykwasy mają natomiast tendencję do spontanicznej α-β eliminacji, prowadzącej do powstania α-nienasyconych kwasów karboksylowych:
![](https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/2/29/Alpha_beta_elimination_of_h.png)
- Przykłady naturalnych hydroksykwasów
- kwas β-hydroksymasłowy należy do ciał ketonowych
- kwas γ-hydroksymasłowy (GHB) jest substancją psychoaktywną.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Podręczny słownik chemiczny, Romuald Hassa (red.), Janusz Mrzigod (red.), Janusz Nowakowski (red.), Katowice: Videograf II, 2004, s. 167, ISBN 83-7183-240-0 .