Model sprzedawany był przez lata na większości rynków motoryzacyjnych świata. Honda oferowała wiele wersji nadwoziowych oraz różnych wariantów modelu Accord. Samochody produkowane pod jedną nazwą na różne rynki różniły się między sobą. W lutym 2015 roku zaprzestano produkcji modelu ósmej generacji przeznaczonego na rynek europejski, po raz ostatni w gamie modelu znalazła się także odmiana kombi.
Honda Accord I została po raz pierwszy zaprezentowana w 1975. Produkcja pojazdu rozpoczęła się 7 maja 1976 roku w japońskiej fabryce w Sayama.
Honda Accord I w wersji hatchbackHonda Accord I w wersji sedanWnętrze Hondy Accord I
Samochód został zbudowany na bazie płyty podłogowej modelu Civic. Sprzedaż Accorda była znakomita ze względu na wielkość i małe zużycie paliwa. Był to pierwszy japoński samochód w standardzie z fotelami wyściełanymi tkaniną, obrotomierzem, wycieraczkami i radiem. W 1979 roku zadebiutowała wersja sedan.
Honda Accord II została po raz pierwszy zaprezentowana w 1981 roku. Na rynku japońskim model oferowano pod nazwą Vigor. Była to pierwsza generacja pojazdu produkowana na rynku amerykańskim.
Honda Accord II (1981 – 1983)Tył Hondy Accord IITył Hondy Accord II w wersji hatchbackWnętrze Hondy Accord II
W 1984 roku auto zostało delikatnie zmodernizowane.
Silniki
1.6 80 KM
1.6 88 KM
1.8 75 KM
1.8 101 KM
Wersje wyposażeniowe
EX
Trzecia generacja
Honda Accord III Honda Accord Aero Deck CA1/2/3/4/5/6
Honda Accord III została po raz pierwszy zaprezentowana w 1985 roku. Rok później zaprezentowano wersję przeznaczoną na rynek amerykański. Na rynku japońskim pojazd występował jako model Vigor.
Honda Accord III w wersji europejskiejHonda Accord III w wersji coupeHonda Accord AeroDeckHonda Accord III w wersji hatchback
Honda Accord IV została po raz pierwszy zaprezentowana w 1989 roku.
Tył Hondy Accord IV w wersji sedanTył Hondy Accord IV w wersji kombiHonda Accord IV w wersji coupeWnętrze Hondy Accord IV
W 1991 roku zaprezentowano wersję kombi, a rok później auto przeszło face lifting. W 1993 roku z okazji 10. rocznicy produkcji w Stanach Zjednoczonych wprowadzono na rynek serię limitowaną. Po raz pierwszy auto nie było dostępne w wersji hatchback.
Honda Accord V (Honda Ascot Innova) została po raz pierwszy zaprezentowana w 1993 roku. Pojazd został oparty na 4. generacji auta. Piąta generacja była wynikiem współpracy Hondy z brytyjską marką Roverem dzięki czemu bliźniaczą konstrukcją jest Rover serii 600. W aucie po raz pierwszy zamontowano silnik Diesla pochodzący od Rovera.
Tył Hondy Accord VHonda Accord V w wersji kombi oparta na wersji amerykańskiejTył Hondy Accord V w wersji kombi opartej na wersji amerykańskiej
W 1996 roku auto przeszło modernizację i otrzymało nowy przód (nowe reflektory, zderzak, maskę i grill). Wersja kombi sprzedawana w Europie bazowała na amerykańskim modelu.
Honda Accord V przeznaczona na rynek amerykański i japoński została po raz pierwszy zaprezentowana w 1993 roku. Wersja kombi oferowana była także na rynku europejskim.
Honda Accord V po liftinguHonda Accord V sedan po liftinguTył Hondy Accord V sedan po liftinguTył Hondy Accord V kombiHonda Accord V SiRHonda Accord V VTi przed liftingiem; AustraliaWnętrze Hondy Accord V
Honda Accord VI oferowana była w trzech wersjach stylistycznych. Pierwsza przeznaczona była na rynek europejski, druga na rynek japoński, a trzecia na amerykański, filipiński, nowozelandzki i australijski.
Honda Accord VI przeznaczona na rynki europejskie po raz pierwszy została zaprezentowana w 1997 roku.
Honda Accord VI po face liftinguTył Hondy Accord VI generacji po face liftinguPrzód Hondy Accord VI w wersji Type-R
Cechą charakterystyczną auta jest tablica rozdzielcza wyposażona w trzy zegarowe tarcze wskaźników w oddzielnych komorach. Samochód cechował się wielowahaczowym zawieszeniem gwarantującym dobre właściwości jezdne.
W 2000 roku auto przeszło modernizację. Zmieniono grill, zderzaki bez przetłoczeń, halogeny w trójkątnej formie oraz pozbyto się wysuwanej elektrycznie anteny z tylnego błotnika na rzecz stałej, krótkiej anteny na tylnej części dachu. Przy okazji liftingu wprowadzono wersję liftback
Wersja Type-R wyposażona została w pakiet elementów odróżniających ją wizualnie od pozostałych wersji. W pakiecie znalazły się m.in.: ksenonowe reflektory z czarnymi ramkami zamiast chromowanych, grill z wzorem siatki zamiast poziomych żeberek oraz oznaczeniem Type-R, spojler na tylnej klapie, emblemat Hondy z czerwonym tłem z tyłu, dokładki zderzaków, przyciemnione klosze tylnych lamp, układ wydechowy zakończony 2 tłumikami, obniżone i utwardzone zawieszenie, większe tarcze hamulcowe oraz felgi Speedline 17". Wersja ta nie występowała nigdy z szyberdachem, a wnętrze było kompletnie odmienione przez sportowe fotele Recaro, 3-ramienną kierownicę z czerwonym logo Hondy na środku wyprodukowaną przez Włoską firmę MOMO, tytanową gałkę zmiany biegów oraz listewki ozdobne w kolorze tytanu. Wersja ta nigdy nie przeszła liftingu, a dostępna była wyłącznie jako sedan. Auto napędzał najmocniejszy w tym modelu silnik o pojemności 2.2 l z systemami DOHCVTEC o mocy 212 KM.
Motegi - LS + Atrapa grilla jak w Type-R lecz bez emblematu, unikalna gałka zmiany biegów, oznaczenie wersji na zewnętrznej stronie plastików przednich drzwi
Sport - Specjalny zestaw dokładek, białe tarcze zegarów, niska lotka na tylnej klapie z trzecim światłem stop
Standardowe wyposażenie pojazdu obejmuje m.in. elektrycznie sterowane szyby i elektrycznie sterowane lusterka, regulację wysokości siedzenia, klimatyzację, welurową tapicerkę oraz otwieraną z pilota klapę bagażnika. W najdroższych opcjach występowały: skórzana tapicerka oraz wbudowana nawigacja.
Honda Accord VI przeznaczona na rynek japoński po raz pierwszy została zaprezentowana w 1997 roku. W kombi o oznaczeniu nadwozia "CH9" montowany był bardzo rzadki silnik H23A JDM Blue Top (2.3l R4 DOHC VTEC), który generował 200KM i 221NM oraz był zespolony ze skrzynią automatyczną. W nadwoziu o oznaczeniu "CL2" natomiast można było spotkać napęd AWD. Accord euro r (Honda Torneo) posiadał silnik H22A generujący w zależności od skrzyni 180KM lub 200KM. Wersja SiR-T (Sedan oznaczenie "CF4") została wyposażona w rzadki silnik Hondy o oznaczeniu F20B (2.0l DOHC VTEC). Silnik ten opiera się na "H22A" jednak został on zmniejszony z 2.2l na 2.0l, aby mógł konkurować z innymi silnikami w różnych zawodach do 2.0l pojemności, przy czym generował w zależności od skrzyni 200KM (skrzynia manuala) lub 180KM (skrzynia automatyczna).
Honda Accord VI kombiTył Hondy Accord VI kombiHonda Accord VI sedanTył Hondy Accord VI sedan
W 2000 roku auto poddano face liftingowi.
Wersje wyposażeniowe
SiR
SiR-T
Euro R
Wersja amerykańska, australijska, nowozelandzka, filipińska
Honda Accord VII oferowana była w dwóch wersjach stylistycznych: jednej przeznaczonej na rynek europejski i japoński oraz drugiej przeznaczonej na rynek amerykański.
Honda Accord VII została po raz pierwszy zaprezentowana w listopadzie 2002 roku.
Tył Hondy Accord VII przed liftingiemHonda Accord VII po liftinguTył Hondy Accord VII po liftinguHonda Accord VII TourerTył Hondy Accord VII Tourer
W 2003 roku zaprezentowano wersję kombi oraz pierwszy silnik Diesla marki. W 2005 roku auto przeszło face lifting. Pojazd otrzymał delikatnie zmieniony pas przedni i zegary oraz dopracowano silnik Diesla, który wyposażony został w opcjonalny filtr cząstek stałych[8].
Samochód zdobył tytuł Japońskiego Auta Roku – Japan Car of the Year 2002/2003.
Opcjonalnie pojazd wyposażyć można było m.in. w światła przeciwmgłowe, tempomat, zmieniarkę CD, skórzaną tapicerkę, system nawigacji satelitarnej z ekranem dotykowym, Bluetooth oraz system informujący o niezamierzonej zmianie pasa ruchu (LKAS)[11].
Honda Accord VII w wersji przeznaczonej na rynek amerykański został po raz pierwszy zaprezentowany w 2002 roku.
Honda Accord VII przed face liftingiemTył Hondy Accord VII przed face liftingiemTył Hondy Accord VII po face liftinguHonda Accord VII CoupeTył Hondy Accord VII Coupe
Od 2005 do 2007 roku na rynku oferowano hybrydową wersję Accorda na bazie amerykańskiej wersji, która w 2005 roku zdobyło tytuł Canadian Car of the Year. Samochód został wyposażony w silnik benzynowy w układzie V6 wyposażony w system VTEC o pojemności 3.0 l i mocy około 245 KM. Model hybrydowy produkowano w Sayama w Japonii.
Ósma generacja
Honda Accord VIII podobnie jak siódma generacja, oferowana była w dwóch wersjach stylistycznych: jednej przeznaczonej na rynek europejski i japoński oraz drugiej na rynek amerykański i azjatycki.
Jest to ostatnie w historii wcielenie Accorda, które oferowane było:
w Europie (w 2015 roku samochód bezpowrotnie zniknął z europejskiej gamy japońskiej marki)
w odmianie kombi (odmiana kombi powstała z myślą o Europie i po wycofaniu się ze Starego Kontynentu porzucono oferowanie tego nadwozia)
w różnych wersjach stylistycznych w zależności od rynku (kolejne wcielenia oferowane przyjmują już jednolitą niezależnie od rynku formę wyglądu)
Honda Accord VIII została po raz pierwszy zaprezentowana podczas targów motoryzacyjnych w Genewie w 2008 roku.
Honda Accord VIII po liftinguHonda Accord VIII - tyłHonda Accord VIII TourerWnętrze Hondy Accord VIII
Auto dostępne było poza Europą także w Japonii, Chinach jako Honda Spirior i Australii jako Honda Accord Euro. Mimo że rynek amerykański posiadał 'swoją' wersję Accorda producent zdecydował się oferować tam także europejską odmianę jako Acura TSX.
W 2011 roku auto przeszło face lifting. Poprawiono właściwości jezdne, komfort prowadzenia, obniżono poziom emisji spalin oraz wprowadzono niewielkie zmiany stylistyczne m.in. nowe reflektory, zderzaki i osłonę chłodnicy[12].
W 2012 roku, w czasie, gdy w Europie oferowane było świeżo zmodernizowane ósme wcielenie europejskiego Accorda japońska marka przedstawiła już następną, dziewiątą generację wersji amerykańskiej. Ku zaskoczeniu, poza Ameryką Północną trafiła ona tym razem na wszystkie rynki świata bez skomplikowanego rozróżnienia jak dotychczas. Pojawiły się wtedy pytania, kiedy nowa odsłona Accorda trafi do Europy. Producent zwlekał z informacją aż trzy lata.
Dopiero w lutym 2015 roku Honda oficjalnie ogłosiła, że definitywnie wycofuje się z segmentu klasy średniej w Europie i kończy produkcję 'europejskiego' Accorda nie przewidując żadnego następcy w miejsce dotychczasowego produktu. Argumentowała to nieopłacalnością oferowania takiego modelu w europejskim segmencie D z racji niskiej sprzedaży, która skutkowała marginalnym udziałem w tym sektorze rynku. Producent ogłosił skupienie się w Europie na bardziej dochodowych samochodach - autach hybrydowych, miejskich i crossoverach[13].
Samochód wyposażyć można m.in. tempomat, automatyczne wycieraczki, Bluetooth, przednie światła przeciwmgłowe, reflektory biksenonowe z systemem aktywnych świateł skrętnych oraz systemem sterowania światłami drogowymi, które dzięki przedniej kamerze automatycznie przełączają światła drogowe na światła mijania, a także w m.in. podgrzewane przednie fotele, czujniki parkowania oraz elektrycznie sterowane okno dachowe.
W 2008 roku w NiemczechHonda wprowadziła na rynek specjalną wersję kombi przeznaczoną dla taksówkarzy pod nazwą Taxi. Pakiet w który wyposażono auto od standardowej wersji auta ma m.in. zmodyfikowaną konsolę centralną z miejscem na taksometr oraz CB Radio, a także miejsce na przymocowanie koguta na dachu pojazdu. W skład standardowego wyposażenia auta wchodzi dwustrefowa klimatyzacja, elektrycznie otwierana klapa bagażnika a kierownice i drążek zmiany biegów obszyto skórą. Auto napędzane jest silnikiem Diesla o pojemności 2,2 litra w układzie i-DTEC o mocy 150 KM spalającym zaledwie 6,6 l/100 km[15].
Honda Accord VIII przeznaczona na rynek amerykański została po raz pierwszy zaprezentowana w 2007 roku. Samochód zadebiutował od razu w wersjach sedan i coupé.
Tył Hondy Accord VIII sedan przed liftingiem w wersji amerykańskiejHonda Accord VIII CoupeHonda Accord VIII po liftinguWnętrze Hondy Accord VIII
Przód pojazdu nawiązuje do innych modeli marki oferowanych na rynku amerykańskim, takich jak m.in. Honda Ridgeline i Honda Element. Wersje z silnikiem w układzie V6 znanym z Hondy Legend wyposażone są m.in. w system pozwalający na odłączenie nawet do 3 cylindrów w momencie, gdy kierowca nie potrzebuje pełnej mocy silnika[16].
Honda Accord IX została po raz pierwszy zaprezentowana podczas targów motoryzacyjnych w Detroit w styczniu 2012 roku.
Honda Accord IX - tył przed liftingiemHonda Accord IX CoupeHonda Accord IX po liftingu
Jest to pierwsze w historii wcielenie tego modelu, które opracowano w jednolitej formie bez rozróżnienia na poszczególne rynki świata, pierwsze wcielenie nie oferowane w Europie, pierwsze wcielenie nie oferowane nigdzie w odmianie kombi oraz ostatnie w historii wcielenie oferowane także jako coupe.
Samochód zadebiutował jeszcze, gdy Honda była obecna z Accordem w Europie. Wbrew spekulacjom po wycofaniu 'europejskiej' wersji producent nie zdecydował się wprowadzić do sprzedaży dziewiątego wcielenia na Stary Kontynent z wyjątkiem traktowanej jako odrębny punkt zbytu Rosji.
Dziewiąte wcielenie Accorda otrzymało konserwatywny i kanciasty design. Pojazd mimo odróżniających od poprzednika cech wyglądu wyraźnie nawiązuje do niego proporcjami[17].
Accord w dziewiątej odsłonie oferowany był z racji wycofania 'europejskiej' wersji także na rynkach Japonii, Rosji, Australii oraz Afryki[18].
W sierpniu 2015 roku zaprezentowano wersję po face liftingu. Przemodelowano m.in. przednie i tylne zderzaki oraz dodano m.in. chromowaną atrapę chłodnicy, nowe przednie i tylne reflektory, które w droższych wersjach są w pełni wykonane z diód LED[19].
Odmiana hybrydowa IX generacji modelu Accord została po raz pierwszy zaprezentowana podczas targów motoryzacyjnych w Los Angeles w 2012 roku. Sprzedaż pojazdu rozpoczęto w styczniu 2013 roku. Samochód został wyposażony w czterocylindrowysilnik benzynowy w układzie VTEC pracujący w cyklu Atkinsona o pojemności 2.0 l i mocy 142 KM wspomagany przez silnik elektryczny o mocy 169 KM.
W połowie 2014 roku wprowadzono wersję Hybrid bez technologii plug-in, którą na rynku japońskim doposażyć można w akcesoria Mugen[20].
Honda Accord X została po raz pierwszy zaprezentowana oficjalnie w lipcu 2017 roku podczas prezentacji w Los Angeles.
Honda Accord X - tyłHonda Accord X po liftingu
Jest to pierwsze wcielenie Accorda oferowane wyłącznie z nadwoziem sedan i pierwsze opracowane już całkowicie bez uwzględniania rynku europejskiego.
Samochód zyskał zupełnie nową sylwetkę i nabrał nowych proporcji zgodnych z aktualnym kierunkiem stylistycznym marki. Szerokie i niskie nadwozie wraz z łagodnie opadającą linią nadwozia bez wyraźnego wyodrębnienia bagażnika nawiązują do rozwiązań designerskich znanych już z najnowszej generacji Civika. Na tle poprzednika nowy Accord jest przede wszystkim dłuższy. Deska rozdzielcza zyskała nowy, minimalistyczny wygląd o wtórnej koncepcji stosowanej przez wielu producentów - ekran jako centrum dowodzenia, poziome nawiewy i poziomy panel klimatyzacji.
Producent nie przewiduje żadnych innych odmian nadwozia poza sedanem.
Accord X tradycyjnie już, najpierw trafił do sprzedaży na rynku Ameryki Północnej, gdzie produkowany był w lokalnej fabryce Hondy w Marysville. Kolejne rynki, gdzie do sprzedaży trafiła dziesiąta odsłona Accorda to kolejno Japonia, Australia, rynki Azji oraz Rosja[potrzebny przypis] i Afryka.
W październiku 2020 roku dziesiąta generacja Accorda przeszła delikatny lifting.
