Epimedium wielkokwiatowe
![]() | |
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
Epimedium wielkokwiatowe |
Nazwa systematyczna | |
Epimedium grandiflorum C. Morren Belgique Hort. 2:141. 1851 |


Epimedium wielkokwiatowe (Epimedium grandiflorum) – gatunek rośliny z rzędu berberysowców. Pochodzi z obszaru Chin, Korei Północnej i Japonii, jest uprawiany w wielu innych krajach jako roślina ozdobna[3].
Systematyka i zmienność
- Wyróżnia się kilka form[3]:
- E. grandiflorum forma grandiflorum
- E. grandiflorum forma violaceum
- E. grandiflorum forma flavescens
- W różnych ujęciach taksonomicznych włączany jest do rodziny Leonticaceae lub berberysowate. Ma kilka synonimów[3]:
- E. macranthum var. violaceum = E. grandiflorum forma violaceum
- E. violaceum = E. grandiflorum forma violaceum
Morfologia
Bylina o wysokości do 25 cm. Tworzy gęste dywany. Liście pojedyncze, o sercowatej nasadzie. Młode są często brązowo wybarwione, również jesienią liście przebarwiają się. Roślina wytwarza rozłogi. Zwisające kwiaty z ostrogami są zebrane po kilka–kilkanaście na cienkich szypułkach ponad liśćmi. Są duże, mają u różnych odmian kolor biały, żółty lub różowy. Kwitną w drugiej połowie kwietnia, dość krótko.
Zastosowanie
- Jest uprawiany przeważnie w grupach jako roślina okrywowa pod drzewami, krzewami. Uprawia się go głównie ze względu na ładne i wybarwiające się liście, ładne są również kwiaty. Jest łatwy w uprawie.
- Produkowane są z niego tabletki ziołowe zwiększające satysfakcję seksualną[4], mające działanie podobne do viagry, ale nie powodujące skutków ubocznych[5]
Uprawa
- Wymagania. Gleba powinna być gliniasto–próchniczna, żyzna i stale wilgotna. Najlepsze jest stanowisko zacienione lub półcień. Mrozoodporność wystarczająca.
- Sposób uprawy. Na wiosnę stare rośliny przycina się tuż przy ziemi. Przez lato nawozi się nawozami wieloskładnikowymi.
- Rozmnażanie. Rozmnaża się łatwo przez podział rozrośniętych kęp (po przekwitnięciu rośliny). Można również przez oddzielanie nowych roślin powstających na kłączach.
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-07-09] (ang.).
- ↑ a b c Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2009-03-08].
- ↑ Seks dla każdej kobiety. [dostęp 2009-04-25].
- ↑ Życie Warszawy. Zioło lepsze od viagry?. [dostęp 2009-04-25].
Bibliografia
- Lance Hattat: 1000 roślin ogrodowych od A do Z. 1998. ISBN 978-1-4054-7958-5.
- Opis bylin ozdobnych. [dostęp 2009-04-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-13)].