Cantona – warowne miasto prekolumbijskie, położone w stanie Puebla w środkowym Meksyku.

Ośrodek ten, przeżywający swoje apogeum w okresie ok. 600–900 n.e., obejmował powierzchnię 12,5 km² i zamieszkany był przez 80–90 tysięcy ludzi^[1][2]. Ufortyfikowane miasto wzniesiono w całości z kamienia, bez użycia zaprawy murarskiej^[1][2]. Jego potęgę zbudowano na handlu obsydianem pozyskiwanym w regionie Oyameles-Zaragoza^[1][2]. Dominujące nad regionem Centralnego Meksyku centrum w Cantonie swoimi rozmiarami ustępowało ówcześnie jedynie Teotihuacán^[2]. Wewnętrzne rozplanowanie miasta świadczy o silnej kontroli elity nad mieszkającą w nim ludnością, włącznie z regulacją przemieszczania się pomiędzy poszczególnymi dzielnicami^[1][2]. Na stanowisku odkryto rekordową do tej pory liczbę boisk do gry w ullamaliztli – 24^[1][2].

Po roku 1000 miasto wyludniło się i popadło w ruinę^[1].