Błoń
 Cerkiew św. Trójcy w Błoni | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet |
Błoń |
| Populacja (2009) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
+375 1713 |
| Kod pocztowy |
223014 |
| Tablice rejestracyjne |
5 |
Położenie na mapie obwodu mińskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
 53°31′39,7″N 28°10′31,4″E/53,527694 28,175389
| |
Błoń (błr. i ros. Блонь) – agromiasteczko na Białorusi, w rejonie puchowickim obwodu mińskiego, około 58 km na południowy wschód od Mińska, nad rzeką Citewką (dopływem Świsłoczy).
Historia
Tutejsze włości były na początku XVIII wieku dziedzictwem rodu Baków. W XVIII wieku Błoń należała do powiatu mińskiego w województwie mińskim[1] Ksiądz Józef Baka założył tu[2] w 1745 roku[3] placówkę misyjną nazwaną Missio Bakana[4]. Placówka ta posiadała własny budynek (drewniany klasztor wybudowany w 1745 roku), fundusz i około pięciu misjonarzy. Ks. Baka był jej superiorem w latach 1741–1757 i rzadko ją opuszczał. Drewniany kościółek został przez niego wybudowany w 1742 roku[3] albo w roku 1748[5][6]. Po jego śmierci w 1780 roku majątek przeszedł na własność jezuitów, a po kasacie zakonów przez krótki czas był własnością ks. Ponińskiego, by wkrótce stać się własnością Ossowskich herbu Dołęga, aż do powstania stczyniowego. W ramach represji popowstaniowych Błoń została[a] skonfiskowana i przekazana w 1868 roku rosyjskiemu urzędnikowi Józefowi Bończa-Osmołowskiemu. Kościółek nie istnieje od 1917 roku. W latach 1919–1920 Błoń znajdowała się pod zwierzchnictwem polskim, wszedłszy w skład gminy Puchowicze. Po wytyczeniu polskiej granicy wschodniej znalazła się na terenie ZSRR. Błoń od 1924 roku jest siedzibą sielsowietu.
Zabytki
- Klasztor wybudowany przez księdza Bakę miał nietypową formę dworu[3]. Budynek przetrwał liczne zawieruchy dziejowe i obecnie jest odrestaurowany i mieści się w nim regionalne muzeum krajoznawcze. Ogród otaczający dom pochodzi najprawdopodobniej z czasów Ossowskich[3].
- We wsi znajduje się również cerkiew św. Trójcy wybudowana w 1826 roku.
Uwagi
- ↑ W Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego Błoń jest rodzaju żeńskiego, natomiast u Aftanazego i w kilku innych źródłach – rodzaju męskiego.
Przypisy
- ↑ Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Minsk 2013, s. 100.
- ↑ Błoń. Radzima.org. [dostęp 2015-03-16].
- ↑ a b c d Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 1: Województwa mińskie, mścisławskie, połockie, witebskie, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1991, s. 24–25, ISBN 83-04-03713-0, ISBN 83-04-03701-7 (całość).
- ↑ Kościół jezuitów w Błoniu fundacji ks. Józefa Baki. Obraz z XIX wieku z książki A. Kułagina 'Katolickie świątynie na Białorusi'. Radzima.org. [dostęp 2015-03-16].
- ↑ N. Rouba (zebrał i opracował): Przewodnik po Litwie i Białejrusi (tu Błoń występuje jako Błonie). Wilno: Wydawnictwa „Kurjera Litewskiego”, s. 23.
- ↑ Błoń, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 249.