Amyloza – organiczny związek chemiczny, złożony wielocukier, jeden ze składników skrobi. Jest zbudowana z nierozgałęzionych[2][3], skręconych śrubowo[2] łańcuchów glukozy[2][3], połączonych wiązaniami α-glikozydowymi. Jej masa cząsteczkowa wynosi 10000–60000 u[3]. Zawartość amylozy w skrobi według różnych źródeł literaturowych wynosi: 10–35%[4], 14–27%[5], 10–20%[6], pozostałość stanowi amylopektyna. Udział amylozy w skrobiach z najpopularniejszych surowców wynosi: ziemniaczana – 21%, kukurydziana – 28%, kukurydziana woskowa – 0%, pszenna – 28%, tapiokowa – 17%[7].
Amyloza nie rozpuszcza się w zimnej wodzie, rozpuszcza się natomiast w wodzie gorącej, prawdopodobnie z częściową degradacją[6]. Reaguje z jodem tworząc kompleks o intensywnie niebieskim zabarwieniu[8].
↑ abcPodręczny słownik chemiczny, RomualdR.Hassa (red.), JanuszJ.Mrzigod (red.), JanuszJ.Nowakowski (red.), Katowice: Videograf II, 2004, s. 32, ISBN 83-7183-240-0.
↑Wacław Leszczyński. Skrobia – surowiec przemysłowy, budowa i właściwości. „Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych”. 500 (500), s. 69–98, 2004. ISSN0084-5477.
↑Günther Tegge: Skrobia i jej pochodne. Polskie Towarzystwo Technologów Żywności, Oddział Małopolski, 2010. ISBN 978-83-929686-0-3. Brak numerów stron w książce
↑ abMark M. Green, Glenn Blankenhorn, Harold Hart. Which starch fraction is water-soluble, amylose or amylopectin?. „J. Chem. Educ.”. 52 (11), s. 729–730, 1975. DOI: 10.1021/ed052p729.