Aleksandr Podrabinek
| |
| Data i miejsce urodzenia |
1953 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
dziennikarz |
Aleksandr Pinchosowicz Podrabinek ros. Александр Пинхосович Подрабинек; (ur. 5 sierpnia 1953 w Elektrostalu) – rosyjski działacz demokratyczny, obrońca praw człowieka, dziennikarz Radia Swoboda. W latach 70. współzałożyciel Komisji Roboczej do Badań Wykorzystywania Psychiatrii do Celów Politycznych. Skazany za działalność dysydencką na zesłanie w Ust'-Nierze (5 lat) oraz pobyt w łagrach w Jakucji (5 lat). Uwolniony w 1983 roku.
Niezależny dziennikarz prasowy i radiowy. W latach 1987–2001 był założycielem i redaktorem gazety „Ekspriess-Chronika”, w latach 2000–2009 był redaktorem naczelnym Agencji Informacyjnej Obrony Praw Człowieka „Prima”. W 2006 roku aresztowany w trakcie protestu na Placu Październikowym w Mińsku po wyborach prezydenckich w Białorusi. W 2009 roku odmówił przyjęcia orderu „Za Zasługi dla Polski” z powodów politycznych (na wydanie orderu wymagana była zgoda władz Rosji)[1].
W marcu 2017 został odznaczony Krzyżem Solidarności Walczącej[2].
Członek Federalnej Rady Politycznej Zjednoczonego Demokratycznego Ruchu „Solidarność”.
Autor książek „Medycyna karna” (1979), „Dysydenci. Nieuleczalnie nieposłuszni”.
Przypisy
- ↑ l, Aleksander Podrabinek: Nie obraziłem się na Prezydenta, prezydent.pl [dostęp 2017-07-10] [zarchiwizowane 2018-05-09] (pol.).
- ↑ Krzyż Solidarności Walczącej dla Aleksandra Podrabinka – Region Dolny Śląsk NSZZ Solidarność [online], solidarnosc.wroc.pl [dostęp 2017-07-10] (pol.).
Bibliografia
- Aleksander Podrabinek, Dysydenci. Nieuleczalnie nieposłuszni, red. A. Knyt, wyd. Ośrodek KARTA, Warszawa 2017