34 Brygada Kawalerii Pancernej
![]() Oznaka rozpoznawcza 34 Brygada Kawalerii Pancernej | |
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1995 |
Patron |
htm. w. kor. Jan Zamoyski |
Tradycje | |
Święto |
22 kwietnia |
Nadanie sztandaru |
12 września 1995 |
Rodowód |
89 pułk zmechanizowany |
Dowódcy | |
Pierwszy |
ppłk Andrzej Solnica |
Obecny |
płk Jerzy Biryłko |
Organizacja | |
Numer | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk |
wojska pancerne |
Podległość |




34 Brygada Kawalerii Pancernej im. Hetmana Wielkiego Koronnego Jana Zamoyskiego (34 BKPanc) – związek taktyczny wojsk pancernych Sił Zbrojnych RP .
Brygada została sformowana w 1995 w wyniku przeformowania 89 pułku zmechanizowanego. Jednostka stacjonuje w garnizonie Żagań i wchodzi w skład 11 Lubuskiej Dywizji Kawalerii Pancernej im. Króla Jana III Sobieskiego.
Rodowód i tradycje
Rodowód jednostki związany jest bezpośrednio ze zmaganiami wojennymi 4 Brygady Pancernej, której formowanie rozpoczęto 1 sierpnia 1944. W drugiej połowie września 1945 brygada przeformowana została na etat pokojowy o zmniejszonym stanie osobowym[1]. W następnym miesiącu rozformowany został 1 Drezdeński Korpus Pancerny, a 4 BPanc. dyslokowana do Tarnowa i podporządkowana dowódcy Okręgu Wojskowego Nr V w Krakowie[2].
W lutym 1946 4 BPanc. przeformowana została w 8 pułk czołgów[3]. W następnym roku jednostka została dyslokowana do Żurawicy i wzięła udział w akcji „Wisła”. 30 marca 1949 oddział otrzymał nazwę wyróżniającą „Drezdeński”.
W maju tego roku przeniesiony został do Żagania, do kompleksu koszarowego przy ulicy Szosa Żarska (poniemieckie koszary Wielkiego Elektora wybudowane przed II wojną światową dla 8 Brygady Pancernej i 15 pułku pancernego ze składu 5 DPanc., obecnie koszary im. gen. broni Zygmunta Sadowskiego), podporządkowany dowódcy 11 Zmotoryzowanej Dywizji Piechoty i przeformowany w „8 Drezdeński Pułk Czołgów Średnich”. W tym samym czasie do jednostki przybyły z Opola działa samobieżne SU-85 wraz z załogami z rozformowanego 24 Drezdeńskiego Pułku Artylerii Pancernej.
W 1952 ze składu pułku wyłączony został batalion dział pancernych, na bazie którego sformowano 17 pułk artylerii pancernej. W 1957, w terminie do 15 sierpnia, jednostka przeformowana została w 8 Drezdeński pułk czołgów i artylerii pancernej[4].
3 sierpnia 1958 jednostka otrzymała sztandar nadany przez Radę Państwa. Sztandar wręczył szef Sztabu Śląskiego Okręgu Wojskowego gen. bryg. Włodzimierz Kopijkowski. W dniach 4–10 maja 1959 8 pczap i 42 pz poddana zostały inspekcji, w trakcie której były wizytowane przez gen. dyw. Zygmunta Duszyńskiego, ówczesnego wiceministra obrony narodowej i gen. dyw. Czesława Waryszaka, dowódcę ŚOW. Oba pułki zdały inspekcję na ocenę dobrą.
Na początku 1962 8 pczap przeformowany został w „8 Drezdeński pułk czołgów średnich”[5]. Na przełomie 1964 i 1965 jednostka otrzymała na wyposażenie czołgi T-55. W 1967 dzień 22 kwietnia ustanowiony został dorocznym świętem jednostki[6].
W 1968 jednostka wzięła udział w operacji „Dunaj”. W sierpniu 1979 pułk, jako pierwszy w LWP otrzymał czołgi T-72. W celu szybkiego wdrożenia nowego modelu czołgu sformowano eksperymentalnie 6 kompanię pod dowództwem por. Tomczaka (był to częściowo skadrowany pododdział liczący 48 żołnierzy, w tym 32 zawodowych). Część kadry przeszkolona została uprzednio w ZSRR. Latem 1979 na poligonie drawskim kompania zaprezentowana została Edwardowi Gierkowi, I sekretarzowi KC PZPR. 13 grudnia 1981 po wprowadzeniu stanu wojennego pułk rozmieszczono we Wrocławiu i pozostawał w nim do 9 stycznia 1982. W 1983 pułk przeformowany został na nowy etat. Strukturę kompanijną zastąpiono batalionową. W 1984 wszystkie pododdziały czołgów otrzymały czołgi T-72. Jednostka jako pierwsza w SZ PRL zaczęła realizować zadania pułku czołgów T-72.
W 1990 jednostka została przeformowana w 99 Drezdeński pułk zmechanizowany. We wrześniu 1991 pułk pozbawiony został nazwy wyróżniającej „Drezdeński”[7].
Decyzją Ministra Obrony Narodowej Nr 12/MON z dnia 22 kwietnia 1992 oddział przemianowany został na 89 pułk zmechanizowany oraz przyjął dziedzictwo tradycji:
- 8 i 9 Batalionów Strzeleckich (1831)
- 8 i 9 Batalionów Strzeleckich (1939)
- 8 Batalionu Pancernego (1934–1939)
- 8 Batalionu Strzelców Brabanckich (1942–1947)
- 9 Batalionu Strzelców Flandryjskich (1943–1947)
W 1995 pułk został przeformowany w 34 Brygadę Kawalerii Pancernej i jako pierwszy w SZ RP otrzymał na uzbrojenie nowe czołgi PT-91. 12 września tego roku pancerni otrzymali nowy sztandar ufundowany przez społeczeństwo Żagania.
Brygada kontynuuje tradycje 3 Brygady Strzelców 1 Dywizji Pancernej gen. broni Stanisława Maczka i 4 Brygady Pancernej 1 Drezdeńskiego Korpusu Pancernego. Z połączenia cyfr 3 i 4 powstał dzisiejszy numer jednostki 34.
Od dnia 29 lipca 2004 patronem brygady jest hetman wielki koronny Jan Zamoyski[8].
Odznaka pamiątkowa i oznaka rozpoznawcza 34 Brygady zostały wprowadzone Decyzją Ministra Obrony Narodowej Nr 64/MON z dnia 31 grudnia 2007 r.[9]. na mocy tej samej decyzji potwierdzono żołnierzom jednostki wojskowej prawo noszenia do mundurów galowych sznura Fourragere[10].
Z dniem 30 maja 2008 1 batalion czołgów przejął dziedzictwo tradycji 8 batalionu strzelców brabanckich 3 Brygady Strzelców i przyjął nazwę wyróżniającą „brabancki”, a 2 batalion czołgów przejął dziedzictwo tradycji 9 batalionu strzelców flandryjskich 3 Brygady Strzelców i przyjął nazwę wyróżniającą „Flandryjski”[11].
Z dniem 3 grudnia 2008 dywizjon artylerii samobieżnej przejął dziedzictwo tradycji 24 pułku artylerii samobieżnej z lat 1944–1947 i 24 Drezdeńskiego pułku artylerii pancernej z lat 1947–1949 oraz przyjął nazwę wyróżniającą „Drezdeński”[12].
15 kwietnia 2011 na placu przed siedzibą 34 Brygady Kawalerii Pancernej odsłonięto odlany z brązu pomnik gen. broni Tadeusza Buka[13].
W 2014 Brygada otrzymała na uzbrojenie czołgi Leopard 2A5.
- Insygnia
- Odznaka pamiątkowa
- Oznaka rozpoznawcza
- Proporczyk na beret
Struktura organizacyjna i uzbrojenie
- Dowództwo i sztab
- batalion dowodzenia (1 i 2 kompania dowodzenia, kompania logistyczna, pluton chemiczny)
- 1 Brabancki batalion czołgów
- 2 Flandryjski batalion czołgów
- batalion zmechanizowany
- Drezdeński dywizjon artylerii samobieżnej
- dywizjon przeciwlotniczy
- kompania saperów
- kompania rozpoznawcza
- batalion logistyczny
Podstawowym uzbrojeniem brygady były do 2014 r. czołgi PT-91 Twardy, bojowe wozy piechoty BWP-1, samobieżne haubice 2S1 Goździk, zestawy przeciwlotnicze ZSU-23-4MP Biała.
Od połowy 2014 następowało przezbrajanie na czołgi Leopard 2 A5 pochodzące z nadwyżek niemieckich, a od 2018 r. przezbrajanie na czołgi T-72M1[14].
Dowódcy jednostki
- ppłk Jan Wereszczagin (p.o. 18 VIII – 25 X 1944)
- ppłk Paweł Stupin (25 X 1944 – 17 IV 1945, ciężko ranny)
- ppłk Jan Wereszczagin (17 IV 1945 – 1946)
- Michał Syrow (1946–1947)
- ppłk Witold Michałowski (1947–1948)
- mjr Józef Karlinowski (1948–1951)
- ppłk Jan Żakiewicz (1951–1954)
- mjr Władysław Nowak (1954–1955)
- mjr Mieczysław Wyszatycki (1955–1956)
- mjr Stanisław Banaszak (1956–1959)
- ppłk dypl. Mieczysław Wyszatycki (1959–1963)
- ppłk dypl. Józef Krasowski (1963–1964)
- mjr dypl. Aleksy Sułek (1964–1966)
- ppłk dypl. Czesław Tyński (1966–1968)
- ppłk dypl. Romuald Królak (1968–1971)
- ppłk dypl. Zdzisław Anioł (1971–1974)
- mjr dypl. Jarosław Bielecki (1974–1976)
- mjr dypl. Jerzy Kufel (1976–1978)
- mjr dypl. Witold Nehring (1978–1979)
- mjr dypl. Leon Komornicki (1979–1984)
- mjr dypl. Zbigniew Jabłoński (1984–1986)
- mjr dypl. Andrzej Bilewicz (1987)
- mjr dypl. Piotr Makarewicz (1987–1989)
- mjr dypl. Janusz Paczkowski (1989–1990)
- ppłk dypl. Zbigniew Malik (1990–1993)
- ppłk dypl. Andrzej Solnica (1993–1998)
- płk dypl. Bogusław Gawęda (1998–2001)
- płk dypl. Andrzej Kuśnierek (2001–2003)
- gen. bryg. Tadeusz Buk (2003–2005)
- gen. bryg. Zdzisław Antczak (2005–2007)
- gen. bryg. Andrzej Sobieraj (2007–2011)
- płk Krzysztof Pokropowicz (2011–2017)
- płk dypl. Dariusz Lewandowski (2017–2019)
- płk Piotr Franciszek Zieja (2019–2020)
- płk Marcin Adamski (2020[15]-2023)
- płk Jerzy Biryłko (2023-)
Przekształcenia
4 Brygada Pancerna (1944–1946) → 8 Drezdeński pułk czołgów (1946–1949) → 8 Drezdeński pułk czołgów średnich (1949–1957) → 8 Drezdeński pułk czołgów i artylerii pancernej (1957–1962) → 8 Drezdeński pułk czołgów średnich (1962–1990) → 99 Drezdeński pułk zmechanizowany (1990–1991) → 99 pułk zmechanizowany (1991–1992) → 89 pułk zmechanizowany (1992–1995) → 34 Brygada Kawalerii Pancernej (od 1995)
Przypisy
- ↑ Rozkaz Nr 0248/Org. Naczelnego Dowódcy WP z dnia 14 września 1945 r. Etat Nr 5/15 Brygady Pancernej (czasu pokoju) z 14 września 1945
- ↑ Rozkaz Nr 0278/Org. Naczelnego Dowódcy WP z dnia 5 października 1945 r.
- ↑ Rozkaz Nr 033/Org. Naczelnego Dowódcy WP z dnia 6 lutego 1946 r. Etat Nr 5/25 pułku czołgów czasu "P" z 6 lutego 1946 r. W następnych latach jednostka była przeformowywana na etaty: Nr 5/33 pułku czołgów T-34 z 19 lutego 1947 r., Nr 5/38 pułku czołgów T-34 z 19 kwietnia 1948 r., Nr 5/43 pułku czołgów średnich Zmotoryzowanej Dywizji Piechoty z 30 marca 1949 r., Nr 5/84 pułku czołgów średnich Dywizji Zmechanizowanej z 3 marca 1951 r. i Nr 5/166 pułku czołgów średnich Dywizji Zmechanizowanej typu "A" z 19 września 1955 r.
- ↑ Rozkaz Nr 0025/Org. ministra obrony narodowej z dnia 2 kwietnia 1957 r. Jednostka otrzymała wówczas etat Nr 5/203 pułku czołgów i artylerii pancernej.
- ↑ Zarządzenie Nr 06/Org. szefa SG WP z dnia 26 stycznia 1962 r.
- ↑ Rozkaz Nr 07/MON ministra obrony narodowej z dnia 4 maja 1967 r. w sprawie przekazania jednostkom wojskowym historycznych nazw i numerów oddziałów frontowych oraz ustanowienia dorocznych świąt jednostek (Dz. Roz. Tjn. MON Nr 5, poz. 21).
- ↑ Zarządzenie Nr Pf 1/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 12 września 1991 r.
- ↑ Decyzja Nr 166/MON/PSSS Ministra Obrony Narodowej z dnia 21 czerwca 2004 r. w sprawie nadania imienia patrona 34 Brygadzie Kawalerii Pancernej w Żaganiu. Decyzja ogłoszona została w Dzienniku Urzędowym Ministra Obrony Narodowej Nr 7 z dnia 14 lipca 2004 r., poz. 83 i weszła w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, czyli 29 lipca 2004 r.
- ↑ 34. Brygada Kawalerii Pancernej im. HWK Jana Zamoyskiego, Dekograf, Żagań 2010, ISBN 978-83-60119-56-3, s. 12.
- ↑ 34. Brygada Kawalerii Pancernej im. HWK Jana Zamoyskiego, Dekograf, Żagań 2010, ISBN 978-83-60119-56-3, s. 14.
- ↑ Decyzja Nr 173/MON Ministra Obrony Narodowej w sprawie przejęcia dziedzictwa tradycji i przyjęcia nazwy wyróżniającej przez 1 batalion czołgów 34 Brygady Kawalerii Pancernej im. Hetmana Wielkiego Koronnego Jana Zamoyskiego w Żaganiu i Decyzja Nr 174/MON Ministra Obrony Narodowej w sprawie w sprawie przejęcia dziedzictwa tradycji i przyjęcia nazwy wyróżniającej przez 2 batalion czołgów 34 Brygady Kawalerii Pancernej im. Hetmana Wielkiego Koronnego Jana Zamoyskiego w Żaganiu w: Dziennik Urzędowy MON Nr 8 z 15 maja 2008 r., poz. 93 i 94. Obie decyzje weszły w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
- ↑ Decyzja Nr 494/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 3 listopada 2008 r. w sprawie przejęcia dziedzictwa tradycji i przyjęcia nazwy wyróżniającej przez dywizjon artylerii samobieżnej 34 Brygady Kawalerii Pancernej w: Dziennik Urzędowy MON Nr 21 z 18 listopada 2008 r., poz. 273. Decyzja weszła w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
- ↑ W Żaganiu odsłonięto pomnik gen. Buka. interia.pl, 2011-04-15. [dostęp 2016-11-10]. (pol.).
- ↑ Przeniesienie Leopardów do Wesołej to likwidacja fikcji [online], tech.wp.pl, 14 stycznia 2018 [dostęp 2019-07-07] (pol.).
- ↑ Nowy dowódca 34 BKPanc. wojsko-polskie.pl. [dostęp 2020-09-06].
Bibliografia
- Mieczysław Kupczyk, Jarosław Piątek, Lesław Urbanowski, 89 Pułk Zmechanizowany. Krótki rys historyczny, Żagań 1992.
- Wiesław Chłopek, 11 Lubuska Dywizja Kawalerii Pancernej im. Króla Jana III Sobieskiego. Zarys dziejów, Wydawnictwo „Chroma”, Żagań 2005, ISBN 83-922412-3-1.
- Jerzy Kajetanowicz, Polskie wojska lądowe w latach 1945–1960. Skład bojowy, struktury organizacyjne, uzbrojenie, Europejskie Centrum Edukacyjne, Toruń 2004, ISBN 83-88089-12-9.
- Marek Zieliński, Zarys historii 34 Brygady Kawalerii Pancernej. Od 4 do 34 Brygady, Wydawnictwo Dekograf, Żagań 2011, ISBN 978-83-60119-67-9.
- Dzienniki Urzędowe Ministra Obrony Narodowej.