Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Zygmunt Siedlecki (lekkoatleta)

Zygmunt Siedlecki
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 kwietnia 1907
Porochońsk

Data i miejsce śmierci

28 sierpnia 1977
Białobrzegi

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Mistrzostwa Polski
złoto Poznań 1934 rzut dyskiem
srebro Królewska Huta 1931 pchnięcie kulą
srebro Królewska Huta 1931 rzut dyskiem
srebro Bydgoszcz 1933 pchnięcie kulą
brąz Bydgoszcz 1933 rzut dyskiem
Halowe mistrzostwa Polski
złoto Przemyśl 1935 skok w dal z miejsca

Zygmunt Siedlecki (ur. 4 kwietnia 1907 w Porochońsku w parafii Pińsk, zm. 28 sierpnia 1977 w Białobrzegach[1][2]) – polski lekkoatleta oraz trener lekkoatletyczny.

Ukończył Gimnazjum im. dr. Tytusa Chałubińskiego w Radomiu w 1929 oraz Centralny Instytut Wychowania Fizycznego w Warszawie w 1932[1]. Był miotaczem oraz wieloboistą. W 1932 uzyskał bardzo dobry wynik w dziesięcioboju 7853,82 punktów i zakwalifikował się do reprezentacji Polski na igrzyska olimpijskie w 1932 w Los Angeles. Po pierwszym dniu olimpijskiej rywalizacji zajmował 9. miejsce, jednak z powodu kontuzji wycofał się w drugim dniu zawodów[1][2][3].

Był mistrzem Polski w rzucie dyskiem w 1934, wicemistrzem w pchnięciu kulą w 1931 i 1933 oraz w rzucie dyskiem w 1931, a także brązowym medalistą w rzucie dyskiem w 1933[4]. Zwyciężył w skoku w dal z miejsca podczas zimowych mistrzostw Polski w 1935. Na tych samych mistrzostwach wywalczył brązowy medal w pchnięciu kulą[5].

Dwukrotnie poprawiał lekkoatletyczne rekordy Polski: w dziesięcioboju w 1932 (7853,82 pkt, 29 czerwca 1932 w Warszawie) oraz w rzucie dyskiem w 1934 (45,95 m, 8 sierpnia 1934 w Warszawie)[6]. Dziesięciokrotnie reprezentował Polskę w meczach reprezentacji, odnosząc 2 zwycięstwa indywidualne.

Na stopień podporucznika rezerwy został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1935 i 1237. lokatą w korpusie oficerów piechoty[7]. Przed II wojną światową był kierownikiem Miejskiego Ośrodka WF w Warszawie. W kampanii wrześniowej walczył w szeregach 72 Pułku Piechoty. Później działał w konspiracji[1].

Po wojnie był kierownikiem ośrodka sportowego w Białobrzegach, a następnie trenerem Stali Radom i Pilicy Białobrzegi[1].

Przypisy

  1. a b c d e Polski Komitet Olimpijski, Zygmunt Siedlecki – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl [online], www.olimpijski.pl [dostęp 2014-12-26] (pol.).
  2. a b Zygmunt Siedlecki [online], olympedia.org [dostęp 2021-05-16] (ang.).
  3. W. Lipniacki, A. Miller: Od Aten do Melbourne 1896-1956. Warszawa: Sport i Turystyka, 1957, s. 157.
  4. Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 165–166 i 175–176. ISBN 978-83-61233-20-6.
  5. Daniel Grinberg, Zbigniew Jonik, Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha, Włodzimierz Szymański: Historia polskiej lekkoatletyki halowej 1924-2014. Warszawa, Sopot: Komisja Statystyczna PZLA, 2014, s. 82 i 89. ISBN 978-83-64544-00-2.
  6. Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 144 i 179. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
  7. Rybka i Stepan 2021 ↓, s. 145, tu urodzony 17 kwietnia 1907.

Bibliografia

  • Bogdan Tuszyński: Polscy olimpijczycy XX wieku. T. 2: N-Ż. Wrocław: Wydawnictwo Europa, 2004, s. 163. ISBN 83-7407-050-1.
  • Bogdan Tuszyński, Henryk Kurzyński: Leksykon olimpijczyków polskich 1924-2006. Warszawa: Fundacja Dobrej Książki, 2007, s. 500-501. ISBN 978-83-86320-10-3.
  • Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Marian Rynkowski: Od Adamczaka do Zasłony. Leksykon lekkoatletów polskich okresu międzywojennego. Mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2004, s. 195. ISBN 83-913663-9-1.
  • Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Osiągnięcia polskiej lekkiej atletyki w 40-leciu PRL. Mecze międzypaństwowe I reprezentacji Polski seniorów - mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939. Wyd. 2 poszerzone. Warszawa: Wydawnictwo Tetragon Sp. z o.o., 2021. ISBN 978-83-66687-09-7.