Zygmunt Opuszyński
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
sędzia |
| Odznaczenia | |
 
| |
Zygmunt Jerzy Opuszyński (ur. 1903, zm. 20 sierpnia 1975) – prawnik, sędzia.
Życiorys
Urodził się 1903 jako syn Karola i Wandy z domu Romańskiej[1]. Wstąpił do służby sądowniczej II Rzeczypospolitej. Jako sędzia grodzki w Poznaniu otrzymał przedłużenie delegacji do zastępczego pełnienia sędziego w Sądzie Okręgowym w Poznaniu do 31 marca 1932[2].
Po wojnie pracował w sądownictwie PRL. W latach 50 XX w. był dyrektorem Departamentu Ustawodawczego Ministerstwa Sprawiedliwości[3]. W PRL był sędzią Sądu Najwyższego, pełniąc stanowisko Prezesa Izby Karnej od 5 sierpnia 1958 do 22 maja 1962 oraz Prezesa Izby Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych od 22 maja 1962 do 22 maja 1972.
Zmarł 20 sierpnia 1975 i został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A37-5-4)[4].
Publikacje
- Sesja dwudziestolecia Sądu Najwyższego w Polsce Ludowej w dniach 8–10 grudnia 1966 r. Materiały obrad (1967)[5]
Odznaczenia i ordery
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1949, za zasługi w pracy zawodowej)[6]
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955)[7]
Przypisy
- ↑ Zygmunt Jerzy Opuszyński. wielcy.pl. [dostęp 2018-02-19].
- ↑ Ruch służbowy. Delegacje. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Sprawiedliwości”. Nr 14, s. 251, 1 sierpnia 1932.
- ↑ O rozliczaniu stalinowskich sędziów na fali „odwilży” 1956 r. [w:] 145 [on-line]. polska1918-89.pl. [dostęp 2018-02-19].
- ↑ Lista pochowanych. Zygmunt Opuszyński. um.warszawa.pl. [dostęp 2018-02-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-18)].
- ↑ Sesja dwudziestolecia Sądu Najwyższego w Polsce Ludowej w dniach 8-10 grudnia 1966 r. : materiały obrad. nukat.edu.pl. [dostęp 2018-02-19].
- ↑ M.P. z 1949 r. nr 62, poz. 834.
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 50, poz. 493.