Zygmunt Karol Biernacki
chorąży piechoty | |
Data i miejsce urodzenia |
28 lutego 1895 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby | |
Siły zbrojne | |
Formacja | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Zygmunt Karol Biernacki (ur. 28 lutego 1895 w Skierniewicach, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – chorąży piechoty Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys
Urodził się w rodzinie Pawła i Marii z Milewskich. Członek „Zarzewia”, skautingu, Strzelca i POW. Od 1918 w 2 pułku piechoty Polskiej Siły Zbrojnej. Następnie w Wojsku Polskim, walczył w wojnie 1920 r.
W kampanii wrześniowej wzięty do niewoli radzieckiej, osadzony w Kozielsku. Został zamordowany wiosną 1940 w lesie katyńskim. Figuruje na liście wywózkowej LW 017/1 z 1940 r.
Ordery i odznaczenia
- Medal Niepodległości z 16 III 1933[1]
Zobacz też
- jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
- obozy NKWD dla jeńców polskich
- ofiary zbrodni katyńskiej – zamordowani w Katyniu
- kampania wrześniowa
Przypisy
- ↑ BETA Księgi Cmentarne [online], ksiegicmentarne.muzeumkatynskie.pl [dostęp 2017-07-09] .
Bibliografia
- http://ksiegicmentarne.muzeumkatynskie.pl/wpis/211
- Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.