Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Zofia Kołakowska

Zofia Kołakowska
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 września 1948
Warszawa

Wzrost

157 cm

Dorobek medalowy
Halowe mistrzostwa Europy
srebro Belgrad 1969 sztafeta 1+2+3+4 okrążenia
brąz Wiedeń 1970 bieg na 800 m
Mistrzostwa świata w biegach przełajowych
srebro Vichy 1970 bieg przełajowy indywidualnie
brąz Rabat 1975 bieg przełajowy drużynowo

Zofia Kołakowska, po mężu Siennicka (ur. 20 września 1948 w Warszawie[1]) – polska lekkoatletka, specjalizująca się w biegach na średnich dystansach, wicemistrzyni świata w biegu przełajowym (1970), srebrna medalistka Europejskich Igrzysk Halowych (1969) w sztafecie 1+2+3+4 okrążenia, brązowa medalistka halowych mistrzostw Europy (1970) w biegu na 800 metrów. Wielokrotna mistrzyni i reprezentantka Polski.

Kariera sportowa

Była zawodniczką Spójni Warszawa.

Jej największymi sukcesami na arenie międzynarodowej były wicemistrzostwo świata w biegu przełajowym w 1970 (zawody organizowane przez International Cross Country Union)[2], brązowy medal drużynowo na mistrzostwach świata w przełajach w 1975 (w zespole razem z Bronisławą Ludwichowską, Renatą Petlinowską, Celiną Magalą, Danutą Siemieniuk i Urszulą Prasek, indywidualnie zajęła 24. miejsce)[3], srebrny medal Europejskich Igrzysk Halowych w 1969 w sztafecie 1+2+3+4 okrążenia, z czasem 4:52,3 (z Ireną Szewińską, Zdzisławą Robaszewską i Elżbietą Katolik) oraz brązowy medal halowych mistrzostw Europy w 1970 w biegu na 800 m, z czasem 2:07,6. Na Europejskich Igrzyskach Halowych w 1969 zajęła także 5 m. w biegu na 800 m, z wynikiem 2:10,8[4].

Ponadto reprezentowała Polskę na mistrzostwach Europy w 1969, odpadając jednak w biegach eliminacyjnych na 800 m i 1500 m[5], w półfinale i finale Pucharu Europy w 1970 w biegu na 1500 m (w półfinale 3 miejsce z wynikiem 4:29,6, w finale ostatnie 6. miejsce z czasem 4:22,0)[6] oraz na mistrzostwach świata w biegach przełajowych w 1976 (37 miejsce, 5 miejsce drużynowo)[7].

Na mistrzostwach Polski seniorów zdobyła 17 medali, w tym 9 złotych: w biegu na 800 m - złote medale w 1968 i 1969, srebrne medale w 1970 i 1972; w biegu na 1500 m - złote medale w 1968, 1969 i 1972, brązowe medale w 1970, 1971 i 1973; w sztafecie 4 x 100 m - złote medale w 1969 i 1970, brązowy medal w 1975; w biegach przełajowych - złote medale w 1969 i 1970, srebrne medale w 1968 i 1974[8]. w 1973 zdobyła brązowy medal halowych mistrzostw Polski w biegu na 1500 m[9].

Była ośmiokrotną rekordzistą Polski w biegu na 1500 m. Pierwszy raz rekord ten poprawiła 12 września 1968, uzyskując wynik 4:34,4, następnie poprawiała go jeszcze sześć razy z rzędu, doprowadzając go do wyniku 4:21,3 (1 lipca 1970), a następnie 28 sierpnia 1971 jako pierwsza Polska zeszła poniżej 4 minut i 20 sekund, uzyskując rezultat 4:18,6[10]. Ten ostatni rezultat jest także jej rekordem życiowym. Jej rekord życiowy na 800 m wynosi natomiast 2:05,8 i został ustanowiony 18 sierpnia 1972[11].

Była także rekordzistką Polski w sztafecie 3 x 800 metrów w barwach Spójni Warszawa, z wynikiem 6:52,5 (24.09.1967)[12] i następnie 6:40,8 (17.10.1968)[13]. Ze Spójnią trzykrotnie poprawiała klubowy rekord Polski w sztafecie 4 x 400 metrów: 3:49,0 (16.08.1969), 3:48,8 (3.06.1970) i 3:45,0 (8.08.1970)[14].

Jej mężem był lekkoatleta i trener Andrzej Siennicki[15]

Przypisy

  1. Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki 1919-1994, wyd. Warszawa 1994, s. 249
  2. wyniki MŚ 1970 w bazie arrs.run
  3. Daniel Grinberg i inni (oprac.) 90 lat polskiej lekkoatletyki 1919-2009, wyd. Warszawa 2009, s. 116
  4. Francisco Ascorbe i inni European Indoor Handbook. History of the European Indoor Championship, wyd. Madryt 2005, s. 56 i 62
  5. Francisco Ascorbe i inni History of the European Athletics Championship. Statistics Handbook, wyd. Barcelona 2010, s. 940
  6. Francisco Ascorbe, Félix Capilla, José Luis Hernández History of the European Cup. Statistics handbook, wyd. Malaga 2006, s. 76 i 80
  7. Wyniki Zofii Kołakowskiej w bazie arrs.run
  8. Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1922-2011. Konkurencje kobiece, wyd. Bydgoszcz 2011, s. 392
  9. Daniel Grinberg i inni Historia polskiej lekkoatletyki halowej 1924-2014, wyd. Warszawa-Sopot 2014, s. 433
  10. Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki 1919-1994, wyd. Warszawa 1994, s. 230
  11. Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki 1919-1994, wyd. Warszawa 1994, s. 181 i 183
  12. Rocznik 1967, wyd. PZLA, Warszawa 1968, s. 108
  13. Rocznik Jubileuszowy 1968, wyd. PZLA, Warszawa 1969, s. 290
  14. Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki 1919-1994, wyd. Warszawa 1994, s. 244
  15. Zmarł Andrzej Siennicki