Zielona Partia Kanady
Państwo | |
---|---|
Lider | |
Data założenia | |
Ideologia polityczna | |
Poglądy gospodarcze | |
Członkostwo międzynarodowe |
|
Barwy | |
Obecni posłowie | 3/338 |
Obecni senatorowie | 0/105 |
Strona internetowa |
Zielona Partia Kanady (ang. Green Party of Canada, fr. Parti vert du Canada) – partia polityczna działająca w Kanadzie, założona w 1983.
Postulaty
Wielu polityków partii nie uważa się za typowo lewicowych lub prawicowych, ponieważ twierdzą, że ich poglądy nie dają się zaliczyć do żadnej z tych tradycyjnych kategorii[1]. Partia ta skupia się nie tylko na rozwiązywaniu problemów ze środowiskiem naturalnym, takich jak polityka redukcji emisji gazów cieplarnianych, ale też na takich aspektach, jak prawa pracownicze, prawa człowieka i legalizacja opium pochodzącego z Afganistanu[2][3]. Partia jest również za wprowadzeniem podatków ekologicznych.
Założenia
Green Party of Canada jest oparta na 6 założeniach przyjętych w 2002 roku na konwencji Zielonych Globalnych. Są to:
- ekozofia
- non violence
- równość społeczna
- szanse na przetrwanie
- demokracja uczestnicząca
- respektowanie różnorodności
Polityka
Program partii w 2011 roku obejmował punkty, takie jak:
- redukcja podatków od osób fizycznych i dochodowego[4]
- podwyższenie podatków dla firm zanieczyszczających środowisko
- pomoc dzieciom
- pomoc rodzinnym gospodarstwom
- transparentność rządu
- proporcjonalna reprezentacja w Parlamencie
- uregulowanie i opodatkowanie handlu marihuaną
- subwencje dla transportu publicznego i innych rozwiązań na rzecz ochrony środowiska
- wolny dostęp do informacji
- obligatoryjne oznaczanie na opakowaniu żywności modyfikowanej genetycznie
- ograniczenie udziału w misjach militarnych
Liderzy
Obecną przewodniczącą partii jest prawniczka Elizabeth May, która od wielu lat działała w Kanadzie na rzecz ochrony środowiska. Została ona wybrana na konwencji federalnej w Ottawie w sierpniu 2006 roku, uzyskując 65,3% ważnych głosów, pokonując właściciela Green & Gold Inc. Davida Chernushenko i agenta nieruchomości Jima Fannona[5].
Przewodniczący partii[6]
- Trevor Hancock (1983–1984)
- Seymour Trieger (1984–1988)
- Kathryn Cholette (1988–1990)
- Chris Lea (1990–1996)
- Wendy Priesnitz (1996–1997)
- Harry Garfinkle (1997) (p.o.)
- Joan Russow (1997–2001)
- Chris Bradshaw (2001–2003) (p.o.)
- Jim Harris (2003–2006)
- Elizabeth May (od 2006)
Wyniki w wyborach
Wybory | Lider | Liczba kandydatów | Liczba uzyskanych mandatów | Liczba głosów | Procent głosów |
---|---|---|---|---|---|
1984 | Trevor Hancock | 60 | 0 | 26,921 | 0.21% |
1988 | Seymour Trieger | 68 | 0 | 47,228 | 0.36% |
1993 | Chris Lea | 79 | 0 | 32,979 | 0.24% |
1997 | Joan Russow | 79 | 0 | 55,583 | 0.43% |
2000 | Joan Russow | 111 | 0 | 104,402 | 0.81% |
2004 | Jim Harris | 308 | 0 | 582,247 | 4.32% |
2006 | Jim Harris | 308 | 0 | 665,940 | 4.48% |
2008 | Elizabeth May | 303 | 0 | 941,097 | 6.80% |
2011 | Elizabeth May | 304 | 1 | 576,221 | 3.91% |
2015 | Elizabeth May | 336 | 1 | 605,637 | 3.45% |
Źródło:[7]
W historii mandaty posłów pełniło trzech polityków partii:
- Blair Wilson (2008) – posłem został w 2006 roku z ramienia Liberałów, przed wyborami w 2008 roku został członkiem Zielonych, jednak nie uzyskał mandatu.
- Elizabeth May (od 2011) – jako jedyna dwukrotnie uzyskała mandat startując w wyborach na listach Zielonych (2011 i 2015).
- Bruce Hyer (2013-2015) – wybrany w latach 2008 i 2011 jako członek New Democratic Party, przeszedł do partii Zielonych w 2013, nie zdobył mandatu w roku 2015.
Przypisy
- ↑ Martin, Chip. Left, right support Green London Free Press
- ↑ Labour Rights are Human Rights. Greenparty.ca, 3 września 2007. [zarchiwizowane z tego adresu (29 czerwca 2011)]. (ang.).
- ↑ Legalize and commercialize the Afghan poppy crop, says May. Greenparty.ca, 29 sierpnia 2007. [zarchiwizowane z tego adresu (29 czerwca 2011)]. (ang.).
- ↑ green book 2011. greenparty.ca. [dostęp 2018-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-24)]. (ang.).
- ↑ Canadian Press,May wins Green Party leadership
- ↑ Green Party of Canada. Parlament Kanady. [zarchiwizowane z tego adresu (2011–05–21)]. (ang.).
- ↑ History of Federal elections since 1867. www2.parl.gc.ca. [dostęp 2018-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-09)]. (ang.).