Zhang Xun
 Zhang Xun | |
| Data urodzenia |
16 września 1854 |
|---|---|
| Data śmierci |
11 września 1923 |
| Premier Rządu Cesarskiego[1] | |
| Okres |
od 2 lipca 1917 |
| Poprzednik | |
| Następca |
urząd zniesiony |
| Nazwisko chińskie | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
Zhang Xun zwany Generałem Mafu[3] (ur. 16 września 1854, zm. 11 września 1923) – chiński polityk i wojskowy, który w 1917 roku doprowadził do krótkotrwałej restauracji monarchii Qingów.
Był uczestnikiem wojny chińsko-japońskiej z lat 1894–1895 i brał udział w tłumieniu powstania bokserów. Wierny dynastii Qing podczas rewolucji Xinhai w 1911 roku dowodził obroną Nankinu przeciwko siłom republikańskim, a po proklamacji republiki odmówił obcięcia warkocza, będącego symbolem poddaństwa mandżurskiej dynastii. W 1913 roku podczas tzw. drugiej rewolucji odbił Nankin z rąk Kuomintangu, za co Yuan Shikai mianował go feldmarszałkiem[4].
W nocy z 30 czerwca na 1 lipca 1917 roku wykorzystując kryzys rządowy obalił prezydenta Li Yuanhonga i ogłosił restaurację monarchii, przywracając na tron 11-letniego Puyi. 12 lipca do Pekinu wkroczyła dowodzona przez Duan Qiruia Armia Ocalenia Republiki, zmuszając cesarza do ponownej abdykacji. Pokonany Zhang Xun resztę życia spędził na terenie koncesji japońskiej w Tianjinie.
Przypisy
- ↑ W trakcie krótkotrwałej restauracji monarchii Qingów.
- ↑ W 1912 roku.
- ↑ Jonathan Fenby: Chiny : upadek i narodziny wielkiej potęgi. Kraków: Wydawnictwo Znak, 2009, s. 222. ISBN 978-83-240-1259-6.
- ↑ Zhang Xun - Qing-loyalist General. history.cultural-china.com. [dostęp 2010-06-08]. (ang.).
Bibliografia
- Jakub Polit: Chiny. Warszawa: Wydawnictwo Trio, 2004. ISBN 83-88542-68-0.
- Pu Yi: Byłem ostatnim cesarzem Chin. Łódź: Wydawnictwo Łódzkie, 1988. ISBN 83-218-0786-0.
| Premierzy Rządu Cesarskiego |
|
|---|---|
| Premierzy Republiki Chińskiej |
|
| Sekretarze stanu Republiki Chińskiej |
|
| Premierzy Republiki Chińskiej |
|
| Premier Rządu Cesarskiego |
|
| Premierzy Republiki Chińskiej |
|
| Premierzy Republiki Chińskiej (rezydujący na Tajwanie) |
|
