Zespół poklasztorny urszulanek w Świdnicy
 nr rej. 785/WŁ z dnia 25.05.1981 r.[1]
| |||||||
| kościół parafialny | |||||||
 widok ogólny | |||||||
| Państwo | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||
| Miejscowość | |||||||
| Adres |
ul. Kotlarska 17-21 | ||||||
| Wyznanie | |||||||
| Kościół | |||||||
| Parafia | |||||||
| Wezwanie | |||||||
| |||||||
Położenie na mapie Świdnicy  | |||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |||||||
Położenie na mapie powiatu świdnickiego  | |||||||
 50°50′34″N 16°29′03″E/50,842778 16,484167
| |||||||
Zespół poklasztorny urszulanek – zespół poklasztorny znajdujący się w Świdnicy.
Historia
Pierwotna siedziba sióstr urszulanek istniała w mieście już od 1700 roku. Klasztor posiadał swój własny kościół w latach 1714–1756. W tych latach otwarto także szkołę (1731–1734) oraz kaplicę przyklasztorną zwieńczoną wieżą, która powstała w 1763 roku. Przetrwały do dzisiaj kościół św. Józefa został wybudowany w latach 1754–1772. Jego jednonawowa barokowa bryła została zestawiona z miejskimi kamienicami.
Podczas swej podróży po Śląsku w połowie XIX w. na klasztor zwrócił uwagę Maciej Bogusz Stęczyński, który tak wzmiankował go w opisie Świdnicy zamieszczonym w dziele „Sudety, jako dalszy ciąg poematu Tatry w 24 pieśniach przez Bogusza Zygmunta Stęczyńskiego. Tom I”: (...) I Klasztor Urszulanek z różnemi pamiątki, / Chlubny pędzlem i dłutem i świętemi szczątki (...)[2].
Kościół i klasztor uległ rozbudowie i modernizacji w latach 1851–1875. Kościół św. Józefa jest kościołem parafialnym od 1946 roku. Kościół modernizowano w 1961 roku, oraz w latach 1972–1974.
Wnętrze
Wyposażenie wnętrza kościoła jest rokokowe. Sama bryła kościoła utrzymana w stylu baroku. W dawnym ogrodzie przyklasztornym kamienne rzeźby Madonny z XVIII wieku oraz św. Jana Nepomucena z 1846 roku.
Przypisy
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 [dostęp 2010-05-24].
- ↑ Maciej Bogusz Stęczyński: Sudety, jako dalszy ciąg poematu Tatry w 24 pieśniach przez Bogusza Zygmunta Stęczyńskiego. Tom I (autograf). ok. 1850, s. 27.