Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Zdzisław Mossóczy

Zdzisław Mossóczy
pułkownik pułkownik
Data urodzenia

17 września 1924

Data i miejsce śmierci

24 grudnia 2008
Gliwice

Przebieg służby
Lata służby

1945–1985

Siły zbrojne

Siły Zbrojne PRL

Jednostki

38 pułk piechoty
11 Dywizja Piechoty
9 Oddział WOP
23 Oddział WOP
GB WOP

Stanowiska

dowódca plutonu
dowódca strażnicy
szef sztabu batalionu
szef sztabu brygady

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż ZasługiZłoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
Grób Zdzisława Mossóczego na cmentarzu Centralnym w Gliwicach (2010)

Zdzisław Mossóczy (ur. 17 września 1924, zm. 24 grudnia 2008 w Gliwicach) – polski wojskowy, pułkownik ludowego Wojska Polskiego, absolwent Wydziału Prawa Uniwersytetu Wrocławskiego.

Życiorys

Do wojska wstąpił w 16 kwietnia 1945 w Kaliszu do 38 pułku piechoty, 11 Dywizji Piechoty. Wraz z pułkiem zakończył wojnę na terenie Niemiec. Jego jednostka brała udział w zabezpieczeniu zachodniej granicy na Nysie Łużyckiej i była stacjonowała w Gubinie. Uczęszczał do dwuletniej Szkoły Oficerskiej Piechoty, gdzie uzyskał stopień podporucznika. Po jej ukończeniu w 1947 ukończył 4-miesięczny kurs dowódców strażnic w Centrum Wyszkolenia WOP w Ostródzie. Następnie został przydzielony do 9 Oddziału WOP w Krakowie, gdzie objął dowództwo plutonu kompanii szkolnej, a następnie dowódcy strażnicy WOP Jurgów, 41 Komendy Odcinka w Nowy Targu, gdzie wykonywał obowiązki do końca 1950. W 1951 objął dowodzenie strażnicą WOP Jabłeczna. Następnie został pomocnikiem szefa sztabu i szefem sztabu 231 batalionu w Tomaszowie Lubelskim. W latach 1954–1960 wykonywał obowiązki pomocnika i starszego pomocnika szefa wydziału operacyjnego 23 Oddziału WOP w Chełmie. Po ukończeniu rocznego kursu dowódców batalionów w Rembertowie na początku 1960 został przeniesiony do Górnośląskiej Brygady WOP w Gliwicach na stanowisko pomocnika szefa wydziału operacyjnego, następnie został szefem tego wydziału[1]. W maju 1976 awansowany na szefa sztabu brygady, które wykonywał do września 1984. W 1985 odszedł do rezerwy[2].

W latach 60. XX wieku ukończył studia zaoczne na Wydziale Prawa Uniwersytetu Wrocławskiego[3].

Pochowany jest na cmentarzu Centralnym w Gliwicach[4].

Odznaczenia

i wiele innych resorowych[3].

Przypisy

  1. Gacek 2005 ↓, s. 14.
  2. Gacek 2005 ↓, s. 51 i 52.
  3. a b Gacek 2005 ↓, s. 52.
  4. Cmentarz Komunalny w Gliwicach. polski-cmentarz.pl. [dostęp 2016-07-11].

Bibliografia

  • Stefan Gacek: Górnośląska Brygada WOP. Rys historyczny 1945–1991. Gliwice: Wydawnictwo Byłych Żołnierzy Zawodowych i Oficerów Rezerwy Wojska Polskiego, 2005, s. 14, 51, 52, 64.