Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Zbigniew Sieczkoś

Zbigniew Sieczkoś
Data i miejsce urodzenia

4 listopada 1949
Stalowa Wola

Wojewoda rzeszowski
Okres

od 12 grudnia 1997
do 31 grudnia 1998

Przynależność polityczna

Akcja Wyborcza Solidarność

Poprzednik

Kazimierz Surowiec

Wojewoda podkarpacki
Okres

od 1 stycznia 1999
do 20 października 2001

Następca

Zdzisław Siewierski

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Wolności i Solidarności Złoty Krzyż Zasługi

Zbigniew Sieczkoś (ur. 4 listopada 1949 w Stalowej Woli) – polski polityk, prawnik, związkowiec i samorządowiec, wojewoda rzeszowski (1997–1998) i podkarpacki (1999–2001), członek Trybunału Stanu (2015–2019).

Życiorys

Ukończył w 1971 studia prawnicze na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Podjął następnie pracę w rzeszowskim oddziale PKO Bank Polski. W 1976 w Rzeszowie uzyskał uprawnienia radcy prawnego i sędziego oraz podjął pracę jako radca prawny tamtejszego oddziału Narodowego Banku Polskiego (do 1997), a także w Przedsiębiorstwach Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej w Rzeszowie i Łańcucie (do 1990).

W 1981 był członkiem prezydium zarządu regionu „Solidarności”. Po wprowadzeniu stanu wojennego organizował i do 1989 stał na czele RKW związku w Rzeszowie. Po ponownej rejestracji NSZZ „S” kierował jej strukturami w regionie. W wyborach parlamentarnych w 1997 kandydował do Sejmu z listy Akcji Wyborczej Solidarność[1]. W rządzie Jerzego Buzka z ramienia AWS był kolejno wojewodą rzeszowskim (1997–1998) i podkarpackim (1999–2001). W latach 1997–1999 był szefem rady regionalnej AWS. Do 2002 działał w Ruchu Społecznym AWS. Od 2002 do 2003 pracował jako radca prawny w Podkarpackiej Regionalnej Kasie Chorych.

W latach 2002–2006 zasiadał w sejmiku podkarpackim. Został wybrany z ramienia komitetu wyborczego Podkarpacie Razem. Związał się w trakcie tej kadencji z Prawem i Sprawiedliwością, pod koniec kadencji zasiadał w klubie radnych tej partii. W październiku 2006 objął stanowisko dyrektora podkarpackiego oddziału Narodowego Funduszu Zdrowia[2], zajmował je do 2008. Objął też stanowisko przewodniczącego rady nadzorczej Polskiego Radia Rzeszów. Bez powodzenia kandydował w 2009 do Parlamentu Europejskiego i w 2010 ponownie do sejmiku województwa.

18 listopada 2015 z rekomendacji Prawa i Sprawiedliwości wybrany na członka Trybunału Stanu. Zasiadał w tym gremium do końca kadencji w 2019.

Odznaczenia

Przypisy

Bibliografia