Zbigniew Olech
| Data i miejsce urodzenia |
22 czerwca 1940 | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
26 kwietnia 2008 | ||||||||||||
| Obywatelstwo |
polskie | ||||||||||||
| Kategoria wagowa |
musza, kogucia | ||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||
| |||||||||||||
Zbigniew Olech (ur. 22 czerwca 1940 we Lwowie[1], zm. 26 kwietnia 2008 we Wrocławiu) – polski bokser.
Kariera
Brat bliźniak dwukrotnego wicemistrza olimpijskiego Artura, z którym rywalizował w wagach muszej i koguciej.
Był trzykrotnie mistrzem Polski w wadze muszej (w 1959, 1961 i 1964). Dwukrotnie wygrał Spartakiadę Gwardyjską (w 1962 i 1964). Uczestniczył w Mistrzostwach Europy w Belgradzie 1961 w wadze muszej, gdzie doszedł do ćwierćfinału.
Stoczył w ringu 303 walki, doznając 13 porażek.[2]
Reprezentował przez większość kariery Gwardię Wrocław, pozostawał na etacie milicyjnym, później w policji, gdzie jako oficer znalazł po zakończeniu kariery sportowej zatrudnienie.
Pochowany został 30 kwietnia 2008 roku na Cmentarzu Osobowickim we Wrocławiu.
Przypisy
- ↑ Piotr Osmólski: Leksykon boksu. Warszawa: Sport i Turystyka, 1989, s. 195. ISBN 83-217-2680-1.
- ↑ Encyklopedia Wrocławia. Jan Harasimowicz (red.). Wyd. III. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 2006, s. 618. ISBN 83-7384-561-5.