Zapaliczka cuchnąca
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
zapaliczka cuchnąca |
Nazwa systematyczna | |
Ferula assa-foetida L. Sp. pl. 1:248. 1753 |
Zapaliczka cuchnąca, zakrzewka cuchnąca, asant cuchnący, asafetyda (Ferula assa-foetida) – gatunek rośliny z rodziny selerowatych. Występuje na piaszczystych i kamienistych pustyniach w północnych rejonach Indii, w Iranie i Afganistanie, niekiedy jest uprawiana w południowej Europie.
Morfologia
- Bylina
- W górnej części rozłożysta, do 1-1,5 m wysokości i intensywnej, niemiłej woni. Grubość łodygi dochodzi do 8 cm średnicy
- Liście
- Wielkie, do 1 m długości, wielokrotnie parzystosieczne
- Kwiaty
- Drobne, zebrane w kuliste żółte, żółtozielone baldachy. Okres kwitnienia przypada na kwiecień–maj
- Owoc
- W kolorze brązowym, do 3 cm długości, w kształcie jajowato-eliptycznym, owłosiony, rozpadający się na dwie rozłupki
- Korzeń
- Typu burakowego, gruby i mięsisty, co roku wydaje nową, dość szybko więdnącą rozetę liściową, z której wyrasta łodyga
Zastosowanie
- Roślina lecznicza, stosowana w lecznictwie ludowym. W korzeniach i kłączach zawarty jest sok mleczny, w którym znajduje się gumożywica tzw. asa foetida, zwana inaczej asafetydą stosowaną w lecznictwie. Lek używany jest między innymi przeciw histerii, w żółtaczce, w przypadku puchliny wodnej, w chorobach żołądka. W małych ilościach pobudza trawienie i działa uspokajająco.
Skutki uboczne – mogą występować podrażnienia układu przewodu pokarmowego.
- Roślina przyprawowa. Do tego celu służy stężała, zbrylona gumożywica (asafetyda). W początkowej fazie jest w kolorze szarożółtym, następnie czerwonobrunatnym. Używana w formie drobno ziarnistej lub jako proszek. Posiada ostry i gorzkawy smak. W swym zapachu trochę podobna do zapachu czosnku.
Zbiór
Gumożywicę (asafetyda) pozyskuje się poprzez nacięcie górnej części korzeni, które nacina się kilka razy w roku. Na wolnym powietrzu wypływający sok mleczny tężeje w bryły, o masie dochodzącej nawet do 1 kg.
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-05-01] (ang.).
Bibliografia
- Rośliny przyprawowe, PWRiL W-wa, 1983, ISBN 83-09-00456-7
- Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Warszawa: PWRiL, 1989. ISBN 83-09-00256-4.
Identyfikatory zewnętrzne:
- BioLib: 128866
- EoL: 482107
- Flora of North America: 250063132
- GBIF: 3034685
- identyfikator iNaturalist: 790227
- IPNI: 842190-1
- ITIS: 505943
- NCBI: 52471
- identyfikator Plant List (Royal Botanic Gardens, Kew): kew-2808328
- Plants of the World: urn:lsid:ipni.org:names:842190-1
- identyfikator Tropicos: 1702726
- USDA PLANTS: FEAS2
- CoL: 6HSC4