Zamiar (łac.dolus)[a] – w prawie karnym materialnym element strony podmiotowej przestępstwa; synonim winy umyślnej, tj. świadomego ukierunkowania na osiągnięcie stanu rzeczy określonego w typie czynu zabronionego[2]. W polskim prawie sam zamiar popełnienia przestępstwa nie jest karalny, jednak obecność zamiaru decyduje o uznaniu przestępstwa za umyślne lub nieumyślne (art. 9 k.k.), co może mieć wpływ na wysokość kary.
↑Artykuł dotyczy zamiaru popełnienia przestępstwa. W znaczeniu ogólnym pojęcie „zamiar” jest uważane za synonim bardzo wielu pojęć o zbliżonych znaczeniach[1].
