Z biegiem czasu (niem. Im Lauf der Zeit) – niemiecki film drogi z 1976 roku w reżyserii Wima Wendersa. Opowiada o losach dwóch przypadkowych znajomych, psychologa dziecięcego i mechanika naprawiającego projektory kinowe, oraz ich podróży przez podzielone murem Niemcy. Akcja filmu obejmuje trzy dni^[1]. Jego tematyka porusza takie tematy, jak samotność, tożsamość^[2], problem amerykańskiej kolonizacji kulturowej, którą zagrożone były ówczesne Niemcy, oraz kłopoty sztuki filmowej^[3].

Film kręcony był na granicy między Niemcami Wschodnimi a Zachodnimi (od Pustaci Lüneburskiej pod Hamburgiem na północy aż po bawarskie miasteczko Hof na południu)^[4]. Wenders zdecydował się na tę okolicę, ponieważ uważał ją za zapomnianą i chciał zachować na taśmie filmowej, chciał też sfilmować mieszczące się w tej okolicy małe, zapomniane kina. Ponadto zdjęcia wykonywano chronologicznie, tak aby na bieżąco móc reagować na zmiany w otoczeniu i na specyfikę okolicy^[1].

Z biegiem czasu jest obrazem powolnym, lirycznym, z niewielką ilością dialogów; jest skoncentrowany na otoczeniu i nie skupia się na psychologii postaci^[1][3][2]. Film jest czarno-biały, nakręcony na taśmie 35 mm^[1].

• Rüdiger Vogler – Bruno Winter
• Hanns Zischler – Robert Lander
• Lisa Kreuzer – Pauline
• Rudolf Schündler – Ojciec Roberta
• Marquard Bohm – Mężczyzna, który stracił żonę
• Hans Dieter Trayer – właściciel garażu
• Franziska Stömmer – właścicielka kina
• Patric Kreuzer – mały chłopiec

Obraz był w 1976 roku nominowany do Złotej Palmy na 29. MFF w Cannes. Na festiwalu tym otrzymał nagrodę Międzynarodowej Federacji Krytyków Filmowych, w tym samym roku został też wyróżniony Złotym Hugo na MFF w Chicago^[3].

Krytycy doceniali film – nazywano go najbardziej niemieckim z powojennych filmów niemieckich, niemieckim Swobodnym jeźdźcem (Bernd Schulz) i określano jako arcydzieło nowego kina niemieckiego; chwalono go też za muzykę wykonywaną przez Improved Sound Limited^[3].