ZAM-3
| |||
| Typ |
komputer równoległy do przetwarzania danych | ||
|---|---|---|---|
| Premiera |
1964 | ||
| Pamięć operacyjna |
4 Ksłów 24-bitowych | ||
| |||
ZAM-3 (ZAM-3M) – doświadczalny komputer IMM budowany w latach 1961–1964 (wstępne uruchomienie – 1963[1], publiczne – sobota 4 stycznia 1964)[2][3]; rozwinięcie technologii EMAL-2.
Zarzucony ze względu na małą niezawodność i skomplikowaną budowę.
Dane[4]
- rodzina: ZAM
- typ: bezlampowy komputer z pogranicza I. i II. generacji, zbudowany na ferrytowo-diodowych układach logicznych
- organizacja:
- prędkość:
- ponad 10 000 (14 000)[2] dodawań na sekundę
- cykl odczytu pamięci operacyjnej: 10 µs
- pamięć operacyjna:
- technologia:
- ponad 100 000 ostrzowych diod germanowych
- pakiety montowane na jednostronnych płytkach drukowanych.
- 8 szaf
- wyprodukowano: 1 szt.
- monitor – dalekopis
- czytnik taśmy pięciokanałowej
- perforator taśmy pięciokanałowej
- czytnik kart dziurkowanych firmy ELLIOTT.
- pamięć taśmowa
- PT-1 (taśma 1/2 cala, 8 ścieżek, gęstość zapisu 4 b/mm): 1 szt.
- firmy SEA: 2 szt.
- pamięć bębnowa PB-3 o pojemności 32 Ksłów: 2 szt.
Zachowane
- Brak.
Przypisy
- ↑ Rocznik polityczny i gospodarczy, Państwowe Wyd. Ekonomiczne, 1964, s. 513 [dostęp 2018-03-31] (pol.).
- ↑ a b Poznan Supercomputer and Networking Center PSNC, Dziennik Polski. 1964, nr 4 (5/6 I) = nr 6196, Uruchomienie najnowocześniejszego polskiego „mózgu” elektronowego „ZAM-3”, 1964, s. 1 [dostęp 2018-03-31] (ang.).
- ↑ Gazeta Białostocka 1964, nr 4, NOWY SUKCES POLSKICH NAUKOWCÓW – Uniwersalna maszyna cyfrowa „ZAM-3”, RSW „Prasa”, 1964, s. 1 [dostęp 2018-03-31].
- ↑ Informatyka nr 3/1973r [1].