Yaeyama (1889)
 Yaeyama | |
| Klasa | |
|---|---|
| Historia | |
| Stocznia |
Stocznia Yokosuka |
| Położenie stępki | |
| Wodowanie | |
 Dai-Nippon Teikoku Kaigun
| |
| Wejście do służby | |
| Los okrętu |
złomowany w 1911 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
1584 t |
| Długość |
96,9 m |
| Szerokość |
10,5 m |
| Zanurzenie |
4 m |
| Napęd | |
| 2 maszyny parowe potrójnego rozprężania, 5630 ihp | |
| Prędkość |
20,75 węzła |
| Uzbrojenie | |
| 3 działa 120 mm QF (3xI)) 8 dział trójfuntowych 2 wyrzutnie torped 450 mm | |
| Załoga |
200 |
Yaeyama (jap. 八重山) — nieopancerzony, mały krążownik (czasem określany jako kanonierka[1]) zbudowany w stoczni w Yokosuce dla Japońskiej Cesarskiej Marynarki Wojennej, według planów Émile'a Bertina.
Stępkę pod krążownik położono w czerwcu 1887 w stoczni w Yokosuce. Okręt był budowany według założeń francuskiej doktryny Jeune École, głoszącej wyższość lekkich, szybkich i silnie uzbrojonych jednostek nad cięższymi i lepiej opancerzonymi, dlatego krążownik był nieopancerzony, posiadał wzmocnioną dziobnicę taranową; główną obroną była prędkość. Napędzały do dwie importowane z Wielkiej Brytanii[2] poziome, trzycylindrowe maszyny parowe potrójnego rozprężania o mocy 5400[3] lub 5630[2] ihp, do których parę dostarczało sześć cylindrycznych kotłów. Prędkość maksymalna sięgała 21 węzłów, a zasięg określono na 5000 mm przy prędkości ekonomicznej 10 węzłów. Zapas węgla wynosił 350 ton[3]. Okręt obsługiwała załoga licząca 200[2] lub 217[3] ludzi.
Na początku wojny chińsko-japońskiej okręt konwojował japońskie transporty do Czemulpo. Po zatopieniu w bitwie pod Pungdo brytyjskiego transportowca „Kowshing” przez krążownik „Naniwa”, przejął z jej pokładu uratowaną europejską załogę i przewiózł ją do Japonii[4].
Podczas operacji przeciw Weihaiwei, osłonił ogniem lądowanie japońskich oddziałów, a jego ostrzał spowodował, że chińscy obrońcy porzucili baterię dział polowych, zdobytych następnie przez Japończyków[5]. Kilka miesięcy później wszedł w skład eskadry wysłanej przeciw Tajwanowi, gdzie razem z krążownikami „Yoshino”, „Akitsushima” i „Saien” uczestniczył w ostrzale fortów broniących Gaoxiongu[6] i zdobyciu Peskadorów.
20 października 1895 na pokładzie brytyjskiego parowca SS „Thales” zbiegł z Tajwanu Liu Yongfu, dowódca obrony wyspy i drugi prezydent Republiki Tajwanu. „Yaeyama” udała się w pościg za statkiem i dogoniła go na wodach międzynarodowych, zatrzymała go, a oddział abordażowy zaaresztował siedmiu podejrzanych chińskich kulisów. Po protestach kapitana „Thalesa” na pokładzie statku pozostało tylko dwóch japońskich oficerów, którzy mieli strzec aresztantów. Po przybyciu statku do Xiamen kulisi-pasażerowie zostali zwolnieni na żądanie brytyjskiego konsula (wśród nich faktycznie znajdował się przebrany Liu). Efektem protestów brytyjskiego Foreign Office w sprawie zatrzymania brytyjskiej jednostki w czasie pokoju[a] i na wodach międzynarodowych, były przeprosiny rządu japońskiego i zwolnienie dowodzącego eskadrą adm. Shinanojō Arichi[6].
11 maja 1902 okręt wpadł na mieliznę w zatoce Nemuro (Hokkaido), na wodę udało się go ściągnąć dopiero 1 września. Przeszedł następnie remont, podczas którego wymieniono mu kotły z walcowych na wodnorurkowe typu Niclausse[3], ale nie spowodowało to znaczącej różnicy osiągów[7].
Podczas wojny rosyjsko-japońskiej służył w składzie 5. (w czasie bitwy pod Cuszimą 7.) Dywizjonu Trzeciej Floty jako okręt łącznikowy[1], w bitwach na Morzu Żółtym i pod Cuszimą.
Po wojnie przeszedł remont; skreślony z listy floty w 1906, był wykorzystywany w latach 1906-08 do prób z nowymi kotłami, opalanymi paliwem płynnym. Ostatecznie wycofany i złomowany w 1911 roku[2].
Uwagi
- ↑ Wojna chińsko-japońska zakończyła się traktatem z Shimonoseki 17 kwietnia 1895, a operacje przeciw Tajwanowi były wewnętrzną sprawą Japonii, której wyspę tę Chiny scedowały na mocy właśnie tego traktatu.
Przypisy
- ↑ a b Fleet, Japanese Third. W: Rotem Kowner: Historical Dictionary of the Russo-Japanese War. Toronto: Scarecrow, 2006, s. 120 i 470. ISBN 0-8108-4927-5.
- ↑ a b c d Roger Chesneau, Eugène Kolesnik: Conway's All the World's Fighting Ships, 1860–1905. London: Conway Maritime Press, 1979, s. 234. ISBN 0-85177-133-5.
- ↑ a b c d Hansgeorg Jentsura, Dieter Jung, Peter Mickel: Warships of the Imperial Japanese Navy, 1869–1945. Naval Institute Press, 1976, s. 93. ISBN 0-87021-893-X. (ang.).
- ↑ Herbert Wrigley Wilson: Ironclads in Action; a Sketch of Naval Warfare from 1855 to 1895. London: S. Low, 1896, s. 75. (ang.).
- ↑ Tadeusz Maria Gelewski: Jalu 1894. Warszawa: Bellona, 1995, s. 81. (pol.).
- ↑ a b James W. Davidson: The Island of Formosa, Past and Present. London: Macmillian & Co, 1903, s. 358, 364-5. (ang.).
- ↑ Fred. T. Jane: The Imperial Japanese Navy. Londyn: W. Thacker & co., 1904, s. 330.
Linki zewnętrzne
- Yaeyama. homepage2.nifty.com. [dostęp 2012-12-12]. (jap.).