Xavier Naidoo

Xavier Naidoo (2012)
Imię i nazwisko	Xavier Kurt Naidoo
Pseudonim	Kobra
Data i miejsce urodzenia	2 października 1971 Mannheim
Gatunki	R&B, soul, pop
Zawód	piosenkarz, aktor
Aktywność	od 1993
Wydawnictwo	3P Records, Naidoo Records
Powiązania	Kool Savas, Sabrina Setlur
Zespoły
Söhne Mannheims
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Xavier Kurt Naidoo (ur. 2 października 1971 w Mannheimie)^[1] – niemiecki piosenkarz soulowy i R&B-owy, współzałożyciel i wokalista zespołu Söhne Mannheims(inne języki).

Ojciec Naidoo pochodzi ze Sri Lanki, zaś matka ma południowoafrykańskie i arabskie korzenie^[2]. Piosenkarz dorastał w rzymskokatolickim domu rodzinnym^[3]. Chociaż urodził się w Mannheim, przez kilka lat mieszkał w Heidelbergu.

Jak przyznał w jednym z wywiadów, jako dziecko był gnębiony w szkole z powodu koloru swojej skóry. Przemoc psychiczna sprowokowała go wówczas do nauki kick-boxingu^[4]. W innym wywiadzie wyznał, że w wieku dziewięciu lat był molestowany przez swoją ciocię^[5][6].

Karierę muzyczną zaczynał w czasach nauki w szkole, kiedy to śpiewał w szkolnych i kościelnych chórach. W tym czasie był członkiem Celebration Gospel Choir, z którym wydał album studyjny, a także lokalnego zespołu muzycznego Just 4 Music^[7].

Na początku lat 90. przeniósł się do Stanów Zjednoczonych, gdzie w 1994 roku pod pseudonimem Kobra wydał swój debiutancki album studyjny zatytułowany Seeing Is Believing^[8]. W tym samym roku nawiązał współpracę z zespołem Rödelheim Hartreim Projekt(inne języki) i pojawił się gościnnie w utworze „Reime” z ich debiutanckiej płyty pt. Direkt aus Rödelheim z tegoż roku^[9]. Dwa lata później ukazał się drugi album studyjny duetu pt. Zurück nach Rödelheim, na którym znalazło się m.in. pięć piosenek z wokalem Naidoo^[10].

W latach 1995 i 1998 występował jako jeden z głównych aktorów w musicalach Human Pacific i Pacific autorstwa Richarda Gepperta(inne języki).

W 1997 opublikował debiutancki singiel „Freisein”, który nagrał w duecie z Sabriną Setlur^[11]. 30 maja 1998 wydał drugą płytę studyjną pt. Nicht von dieser Welt^[12], która uzyskała wynik ponad miliona sprzedanych egzemplarzy^[7] oraz dotarła do pierwszego miejsca listy najczęściej kupowanych albumów w Niemczech^[13], piątego w Austrii^[14] dwunastego w Szwajcarii^[15]. Na płycie znalazły się m.in. single „Führ mich ans Licht”^[16], „20.000 Meilen”^[17], tytułowy „Nicht von dieser Welt”^[18] i „Eigentlich gut” z gościnnym udziałem rapera Costy „Illmat!ca” Meronianakisa(inne języki)^[19]. W tym samym roku Naidoo pojawił się gościnnie na dwóch singla rapera: „I Got U Stripped”^[20] i „Skillz”^[21].

W marcu 1999 zdobył niemiecką nagrodę muzyczną Echo w dwóch kategoriach: Debiut roku i Artysta roku^[22], później odebrał także statuetkę Viva Comet Awards za wygraną w kategorii Najlepszy lokalny artysta oraz Europejską Nagrodę Muzyczną MTV dla najlepszego niemieckiego wykonawcy. W tym samym miesiącu wydał singiel „Sie sieht mich nicht”^[23]. Utwór został wykorzystany w ścieżce dźwiękowej niemieckiej wersji językowej filmu Asterix i Obelix kontra Cezar^[24]. Piosenka dotarła do drugiego miejsca listy przebojów w Niemczech^[25], piątego w Szwajcarii^[26] i jedenastego w Austrii^[27]. W tym samym roku wydał pierwszy album koncertowy pt. Live zawierający nagrania „na żywo” zarejestrowane podczas trzech koncertów: w Mannheim w grudniu 1998 oraz w Rastatt i w Travemünde w lipcu tegoż roku^[28]. Oprócz tego pojawił się gościnnie w kilku utworach z płyty Sabriny Setlur zatytułowanej Aus der Sicht und mit den Worten von...^[29].

W marcu odebrał kolejną nagrodę Echo w kategorii artysta roku, był także nominowany do zdobycia statuetki za wygraną w kategorii Pop-rockowy singiel roku (za utwór „Siehst du mich”)^[30]. Pod koniec czerwca wydał swój nowy singiel „Seine Strassen”^[31]. W tym samym roku nagrał także utwór „Alles” w duecie z Sabriną Setlur^[32]. W ciągu kolejnych miesięcy pojawił się gościnnie na singlach kilku innych niemieckojęzycznych artystów: w utworze „Über sieben Brücken musst du gehen” szwajcarskiego piosenkarza Erkana Akiego(inne języki)^[33], „Jeanny” niemieckiego zespołu Reamonn^[34] i „Way to Mars” producenta M2^[35]. W listopadzie 2000 razem z zespołem Söhne Mannheims wydał album pt. Zion^[36].

25 marca 2002 wydał trzeci solowy album studyjny pt. Zwischenspiel/Alles für den Herrn^[37], który dotarł do pierwszego miejsca listy najczęściej kupowanych płyt w Niemczech^[38] i Austrii^[39] oraz trzeciego w Szwajcarii^[40]. Krążek był promowany przez single „Lied (Du Nur, Du)”^[41], „Wo willst du hin?”^[42], „Abschied nehmen”^[43], „Bevor du gehst”^[44] i „Wenn ich schon Kinder hätte”, który został nagrany z gościnnym udziałem Michaela „Curse’a” Kurtha^[45]. W tym samym roku ponownie zdobył Europejską Nagrodę Muzyczną MTV dla najlepszego niemieckiego wykonawcy^[7], a także udzielił swojego głosu postaci Kapiszona w niemieckiej wersji językowej filmu Miasto Boga^[46] oraz nawiązał współpracę z raperem Robertem F. Diggsem Juniorem „RZA”, pojawiając się gościnnie w dwóch jego singlach: „I’ve Never Seen”^[47] oraz „Ich kenne Nichts (Das so schön ist wie du)”^[48], który dotarł do pierwszego miejsca list przebojów w Niemczech^[49], drugiego w Austrii^[50] i trzeciego w Szwajcarii^[51].

W 2003 był nominowany do zdobycia trzech nagród Echo w kategoriach: Najlepszy teledysk roku (za klip do „Bevor du geht’s”), Artysta roku i Producent roku, jednak ostatecznie nie zdobył żadnej statuetki^[52]. W czerwcu ukazała się jego druga płyta koncertowa zatytułowana Alles gute vor uns (Live on Tour)^[53]. W tym samym roku nagrał singiel „Tu me manques” ze szwajcarskim raperem Andresem „Stressem” Andreksonem^[54], a także zdobył nominację do Europejskiej Nagrody Muzycznej MTV dla najlepszego niemieckiego wykonawcy^[7].

W 2004 nagrał singiel „Tage & Stunden” w duecie z piosenkarką Bintią Bangurą(inne języki)^[55]. W marcu odebrał nagrodę Echo za wygraną w kategorii Pop-rockowy singiel roku (za „Ich kenne Nichts”), był nominowany również do zdobycia statuetki w kategorii Artysta roku^[56]. W czerwcu wraz z zespołem Söhne Mannheims wydał ich drugą płytę studyjną pt. Noiz^[57]. W 2005 ukazała się nowa płyta zespołu pt. Power of the Sound^[58]. Na początku listopada 2005 wydał kolejny singiel, „Dieser Weg”^[59], który zwiastował jego czwarty solowy album studyjny zatytułowany Telegramm für X wydany pod koniec miesiąca^[60]. Krążek zadebiutował na pierwszym miejscu listy najczęściej kupowanych płyt w Niemczech^[61], Szwajcarii^[62] i Austrii^[63] oraz zdobył tytuł czterokrotnej platynowej płyty w Niemczech dzięki uzyskaniu wyniku ponad 800 tys. sprzedanych kopii^[7]. Pozostałymi singlami z albumu zostały single „Bist du am leben interessiert” (nagrany z Anthonym Malcolmem Wolzem)^[64], „Zeilen aus Gold”^[65] i „Was wir alleine nicht schaffen”^[66].

W marcu 2006 odebrał statuetkę Echo z wygraną w kategorii Artysta roku, był nominowany również do zdobycia nagrody za Krajowy/Międzynarodowy przebój roku (za utwór „Dieser Weg”)^[67]. W lipcu ukazał się jego nowy singiel „Danke”^[68], który został napisany w hołdzie reprezentacji Niemiec w Mistrzostwach Świata w Piłce Nożnej organizowanych w Berlinie. Piosenka dotarła do pierwszego miejsca listy przebojów w kraju^[69]. W tym samym roku został wybrany Mężczyzną roku w plebiscycie czytelników niemieckiego wydania magazynu Men’s Health. Niedługo potem zdecydował się na krótką przerwę w działalności artystycznej, która trwała do 2007. W tymże roku otrzymał nominację do nagrody Echo w kategorii Najlepszy występ na żywo, której ostatecznie nie wygrał^[70].

W 2008 razem z zespołem Söhne Mannheims wziął udział w koncercie MTV Unplugged, nagranie z którego zostało wydane w formie płyty koncertowej zatytułowanej Wettsingen in Schwetzingen – MTV Unplugged wydanej w połowie września tego samego roku^[71]. Album zapewnił piosenkarzowi nominacje do nagród Echo w kategoriach Najlepsza produkcja DVD i Najlepsza grupa/współpraca^[72]. W 2009 ukazała się nowa płyta grupy pt. Iz On^[73], z którą piosenkarz wyruszył w trasę koncertową. W tym samym roku premierę wydał kolejny solowy album studyjny pt. Alles kann besser werden^[74]. Trzypłytowe wydawnictwo promowały single „Bitte hör nicht auf zu träumen”^[75], „Ich brauche dich”^[76] oraz tytułowy „Alles kann besser werden”^[77].

W 2010 odebrał kolejną statuetkę Echo za wygraną w kategorii artysta roku. Był nominowany również do zdobycia nagrody w kategorii Najlepszy Występ na Żywo^[78], a także po raz czwarty uzyskał nominację do Europejskiej Nagrody Muzycznej MTV dla najlepszego niemieckiego wykonawcy^[7]. W tym samym roku wydał koncertową wersję płyty pt. Alles kann besser werden^[79].

W latach 2011–2012 był jednym z mentorów programu The Voice of Germany. W 2012 nawiązał współpracę z raperem Koolem Savasem, z którym reprezentował Badenię-Wirtembergię w Bundesvision Song Contest pod nazwą Xavas. W finale konkursu wykonali utwór „Schau nicht mehr zurück”^[80], z którym ostatecznie wygrali festiwal. Po wygranej w konkursie wydali swoją pierwszą wspólną płytę studyjną zatytułowaną Gespaltene Persönlichkeit^[81], która była promowana przez single „Schau nicht mehr zurück”, „Lass nicht los”^[82], „Die Zukunft trägt meinen Namen”^[83] i „Wenn es nacht ist”^[84].

31 maja 2013 wydał kolejną solową płytę studyjną pt. Bei meiner Seele^[85], która promowana była przez single „Der Letzte Blick”^[86] i tytułowy „Bei meiner Seele”^[87]. W 2014 otrzymał nominacje do nagród Echo w dwóch kategoriach: Najlepszy artysta pop-rockowy i Najlepszy teledysk (za klip do „Bei meiner Seele”)^[88]. W tym samym roku wydał kolejny album koncertowy pt. Hört, Hört! (Live von der Waldbühne)^[89].

19 listopada 2015 poinformowano, że będzie reprezentował Niemcy w 61. Konkursie Piosenki Eurowizji organizowanym w Sztokholmie^[90][91]. Wewnętrzny wybór piosenkarza na przedstawiciela kraju spotkał się z mieszanymi opiniami zarówno fanów konkursu, jak i samych mieszkańców Niemiec, co podyktowane było m.in. kontrowersyjnymi poglądami politycznymi artysty. W ciągu doby od ogłoszenia nazwiska niemieckiego przedstawiciela, internetową petycję skierowaną do krajowego nadawcy publicznego w celu przekonania go do zmiany reprezentanta podpisało ponad 10 tys. osób^[92]. Całą sytuację skomentował sam Naidoo, który przyznał, że „wierzy w wolność słowa” oraz że „to przykre, że ludzie, którzy go nie znają, oceniają go na podstawie kilku oświadczeń bez rzeczywistego znaczenia”^[93]. 21 listopada stacja poinformowała o wycofaniu się Naidoo z udziału w konkursie^[94][95][96].

Jest wierzącym chrześcijaninem, co często podkreśla w tekstach swoich piosenek. Uważa także, że jego kraj jest kontrolowany przez Stany Zjednoczone^[97].

Oskarżany jest o homofobię, głównie przez tekst do piosenki „Wo sind”, w którym miał porównać pedofilię do homoseksualizmu. Piosenkarz zdementował pogłoski, zrzucając winę na „nadinterpretację” słów utworu, wyrażając jednocześnie swoje wsparcie dla osób homoseksualnych^[98].

W poniższym spisie uwzględniono jedynie solowe płyty Xaviera Naidoo, wyłączając z tego albumy nagrane z zespołem Söhne Mannheims.

• 2000 – Tatort – Die kleine Zeugin
• 2001 – Auf Herz und Nieren jako Shalaman
• 2002 – City of God
• 2007 – Yes, I am!

• 1995 – Human Pacific
• 1998 – People

• Strona oficjalna