Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Wjaczesław Kyryłenko

Wjaczesław Kyryłenko
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Wjaczesław Anatolijowycz Kyryłenko

Data i miejsce urodzenia

7 czerwca 1968
Poliśke

Zawód, zajęcie

polityk

Alma Mater

Uniwersytet Kijowski

Stanowisko

minister pracy i polityki socjalnej (2005), wicepremier (2005–2006, 2014–2019), minister kultury (2014–2016)

Odznaczenia
Order Księcia Jarosława Mądrego V klasy

Wjaczesław Anatolijowycz Kyryłenko, ukr. В'ячеслав Анатолійович Кириленко (ur. 7 czerwca 1968 w miejscowości Poliśke w obwodzie kijowskim) – ukraiński polityk, z wykształcenia filozof, parlamentarzysta, minister i wicepremier.

Życiorys

Absolwent Uniwersytetu Kijowskiego, uzyskał stopień kandydata nauk filozoficznych. W 1998 wybrany po raz pierwszy na deputowanego do Rady Najwyższej, reelekcję uzyskiwał w 2002, 2006 i 2007. Pełnił funkcję ministra pracy i polityki socjalnej w rządzie Julii Tymoszenko, następnie był wicepremierem w rządzie Jurija Jechanurowa. Należał do Ludowego Ruchu Ukrainy (przewodniczył organizacji młodzieżowej tego ugrupowania), następnie do Ukraińskiej Partii Ludowej. W 2005 przystąpił do Ludowego Związku „Nasza Ukraina”. Od 2007 do 2008 przewodniczył tej partii, objął też stanowisko przewodniczącego rady politycznej bloku Nasza Ukraina-Ludowa Samoobrona. W 2009 stanął na czele nowej partii Za Ukrainę!, a w 2012 obronił mandat poselski z listy Batkiwszczyny[1]. W 2014 dołączył do Frontu Ludowego, ponownie został wybrany też do Rady Najwyższej[2]. W grudniu tegoż roku wszedł następnie w skład drugiego gabinetu Arsenija Jaceniuka jako wicepremier i minister kultury[3]. W powołanym w kwietniu 2016 rządzie Wołodymyra Hrojsmana objął natomiast stanowisko wicepremiera[4], które zajmował do sierpnia 2019.

Odznaczenia

Przypisy

  1. Serwis CVK – Wybory 2012. [dostęp 2016-04-14]. (ukr.).
  2. Serwis CVK – Wybory 2014. [dostęp 2016-04-14]. (ukr.).
  3. Рада проголосувала новий Кабмін. pravda.com.ua, 2 grudnia 2014. [dostęp 2016-04-14]. (ukr.).
  4. New Cabinet formed in Ukraine. unian.info, 14 kwietnia 2016. [dostęp 2016-04-14]. (ang.).
  5. Указ Президента України № 939/2009 «Про відзначення державними нагородами України з нагоди Дня Свободи». president.gov.ua, 18 listopada 2009. [dostęp 2024-02-23]. (ukr.).

Bibliografia