Witold Stachurski
| Data i miejsce urodzenia |
15 stycznia 1947 | ||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
16 maja 2001 | ||||||||||||||||||||||||
| Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||
| Klub |
Błękitni Kielce (1964–1974) | ||||||||||||||||||||||||
| Trener |
Władysław Latkowski[1] | ||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Witold Stachurski (ur. 15 stycznia 1947 w Chmielniku, zm. 16 maja 2001 w Kielcach) – polski bokser, medalista mistrzostw Europy i mistrzostw Polski, olimpijczyk.
Kariera sportowa
W 1967 reprezentował Polskę w mistrzostwach Europy w Rzymie. W pierwszej rundzie pokonał Węgra Imre Nagya, następnie zwyciężył Austriaka Rainera Salzburgera, zaś w półfinale wygrał z Czechosłowakiem Vojtechem Stantienem. Wskutek kontuzji nie przystąpił do finałowej walki z Wiktorem Agiejewem, zdobywając ostatecznie srebrny medal[2]. W 1971 uczestniczył w mistrzostwach Europy w Madrycie, w których w wadze średniej pechowo i niezasłużenie przegrał z późniejszym mistrzem kontynentu, reprezentantem ZSRR Juozasem Juocevičiusem[3]. Dwa lata później w Belgradzie wywalczył brązowy medal mistrzostw Europy, przegrywając w półfinale z mistrzem olimpijskim Wiaczesławem Lemieszewem[4].
Uczestniczył także dwukrotnie w igrzyskach olimpijskich. W 1968 w Meksyku w wadze lekkośredniej przegrał w pierwszej walce z Rumunem Ionem Covacim[5]. Cztery lata później w Monachium wygrał najpierw z Kenijczykiem Peterem Dulą, następnie w ćwierćfinale prowadził na punkty z Finem Reimą Virtanenem, jednak pod koniec walki doznał kontuzji łuku brwiowego i przegrał[3].
Był pięściarzem Błękitnych Kielce, w których barwach czterokrotnie został mistrzem Polski w wadze średniej w latach 1970–1973[6] oraz wicemistrzem kraju juniorów w wadze lekkośredniej w 1965[7]. Ponadto w 1969 zwyciężył w międzynarodowym turnieju TSC, który odbył się w Berlinie – w zawodach tych pokonał m.in. w półfinale mistrza olimpijskiego, Kubańczyka Rolando Garbeya[8]. Dwukrotnie stawał także na podium Spartakiady Gwardyjskiej – w 1967 w Szombathely był drugi[9], zaś w 1970 w Bukareszcie pierwszy[10]. Karierę sportową zakończył w 1974 ze względów zdrowotnych[11]. Następnie pełnił funkcję trenera w Błękitnych Kielce[6].
Dwukrotnie – w 1967 i 1972 – został wybrany najpopularniejszym sportowcem Kielecczyzny w plebiscycie „Słowa Ludu”[12]. W 1976 otrzymał tytuł Mistrza Sportu[13]. Na początku 2001 zajął trzecie miejsce w konkursie „Echa Dnia” na najlepszego sportowca województwa kieleckiego XX wieku (za Leszkiem Drogoszem i Mirosławą Sarną).
Zmarł nagle 16 maja 2001 w Kielcach[14].
Bibliografia
- Wyniki olimpijskie zawodnika na portalu Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-21)]. (ang.)
Przypisy
- ↑ a b Stachurski Witold. kielce.gazeta.pl. [dostęp 2012-01-05]. (pol.).
- ↑ Sławomir Stachura, Mirosław Rolak: 70 lat pięściarstwa na Kielecczyźnie. Kielce: Okręgowy Związek Bokserski w Kielcach, 1999, s. 28.
- ↑ a b Sławomir Stachura, Mirosław Rolak: op.cit., s. 31.
- ↑ 20.European Championships - Belgrade, Yugoslavia - June 1-9 1973. amateur-boxing.strefa.pl. [dostęp 2012-01-05]. (ang.).
- ↑ Witold Stachurski. sports-reference.com. [dostęp 2012-01-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-21)]. (ang.).
- ↑ a b Marek Michniak, Antoni Pawłowski: Świętokrzyski Leksykon Sportowy. Kielce: Słowo Kibica, 2002, s. 199. ISBN 83-909812-7-0.
- ↑ Sławomir Stachura, Mirosław Rolak: op.cit., s. 80.
- ↑ TSC Tournament - Berlin, GDR - October 9-13 1969. amateur-boxing.strefa.pl. [dostęp 2012-01-05]. (ang.).
- ↑ 8.Police Championships - Szombathely, Hungary - September 1967. amateur-boxing.strefa.pl. [dostęp 2012-01-05]. (ang.).
- ↑ 11.Police Championships - Bucharest, Romania - August 1970. amateur-boxing.strefa.pl. [dostęp 2012-01-05]. (ang.).
- ↑ Sławomir Stachura, Mirosław Rolak: op.cit., s. 32.
- ↑ Wybierzemy najpopularniejszych - lista kandydatów. slowo.com.pl. [dostęp 2012-01-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-07)]. (pol.).
- ↑ Sławomir Stachura, Mirosław Rolak: op.cit., s. 98.
- ↑ Srebrny debiut. kielce.wyborcza.pl, 2001-05-26. [dostęp 2022-01-10].