Witold Giełżyński
 Witold Giełżyński ok. 1960 roku | |
| Data i miejsce urodzenia |
9 czerwca 1886 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
31 grudnia 1966 |
| Narodowość |
polska |
| Odznaczenia | |
 
| |
Witold Giełżyński (ur. 9 czerwca 1886 w Krasnymstawie, zm. 31 grudnia 1966 w Warszawie) – dziennikarz, publicysta polski, wolnomularz[1]. Był wiceprezesem Syndykatu Dziennikarzy Warszawskich[2].
Życiorys
Uczęszczał do Gimnazjum Męskiego w Lublinie, gdzie działał w Związku Młodzieży Socjalistycznej. Za udział w strajkach szkolnych relegowany z gimnazjum, w rezultacie szkołę średnią ukończył w 1906 w Warszawie. W 1908 wydalony przez władze rosyjskie z granic Królestwa Polskiego wyjechał do Paryża.
Jako dziennikarz debiutował w 1907 w czasopiśmie „Wiedza”. Od 1914 pisał w miesięczniku „Myśl Polska”, redagował (1914–1915) „Nowy Kurier Łódzki”, od 1920 pisał w „Kurierze Polskim”, w latach 20. i 30. w „Epoce”, „Ekspresie porannym”, „Świecie” i „Kurierze Czerwonym” i innych czasopismach. Był założycielem Ligi Obrony Praw Człowieka i Obywatela (1921)[3]. Jako wiceprezes Związku Dziennikarzy RP wykładał przedmioty w Wyższej Szkole Dziennikarskiej w Warszawie i był członkiem zwyczajnym Towarzystwa WSD[4][5].
Podczas wojny redagował „Wiadomości Polskie” (organ AK), pisał też w „Biuletynie Informacyjnym” i „Rzeczypospolitej Polskiej”. Po wojnie publicysta „Kuriera codziennego” (do 1947 równocześnie redaktor naczelny „Gazety Ludowej”). Pracę w zawodzie dziennikarskim zakończył w 1948. Autor opracowania przeglądowego (wydanego w 1962) pt. Prasa Warszawska 1661–1914.
Ojciec dziennikarza Wojciecha Giełżyńskiego.
Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 36-5-3,4)[6].
Odznaczenia
- Złoty Krzyż Zasługi (11 listopada 1937)[7]
- Złota Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy” (17 stycznia 1963)[8]
Przypisy
- ↑ Ludwik Hass, Ambicje rachuby, rzeczywistość. Wolnomularstwo w Europie Środkowo-Wschodniej 1905–1928. Warszawa 1984, s. 232.
- ↑ SĘP, Forpoczty masonerii w Polsce, w: „Myśl Narodowa” 1933 nr 30, s. 343.
- ↑ Anna Kargol, Środowisko wolnomularskie w międzywojennym Krakowie, w: Ars Regia, 9/15–16, 2006, s. 157.
- ↑ Wyższa Szkoła Dziennikarska. „Kurier Warszawski”. Nr 213, s. 3, 1933.
- ↑ Wyższa Szkoła Dziennikarska w Warszawie. Sprawozdanie za XXI Rok Szkolny 1937-1938 oraz Program na Rok 1938-1939. Warszawa: 1938, s. 47.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: GIEŁŻYŃSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-07-26].
- ↑ M.P. z 1938 r. nr 45, poz. 54 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
- ↑ Stolica : warszawski tygodnik ilustrowany. R. 18, 1963 nr 4 (27 I), Warszawskie Wydawnictwo Prasowe RSW "Prasa", 1963, s. 18 [dostęp 2020-09-10].