Langbahn Team – Weltmeisterschaft

Witold Filler

Witold Filler
Data i miejsce urodzenia

13 stycznia 1931
Piastów

Data i miejsce śmierci

11 lutego 2009
Warszawa

Zawód

pisarz, dziennikarz, aktor, publicysta

Lata aktywności

1952–2009

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal 40-lecia Polski Ludowej
Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy” (złota)
Grób Witolda Fillera Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Witold Filler (ur. 13 stycznia 1931 w Piastowie, zm. 11 lutego 2009 w Warszawie) – polski aktor, pisarz, dziennikarz, publicysta.

Życiorys

Od trzeciego roku życia mieszkał w Warszawie. Ukończył VI Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Reytana w Warszawie (1948)[1] i Wydział Aktorski Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie (1952).

W latach 1952–1956 był aktorem Teatru Dramatycznego, a w latach 1956–1961 Teatru Narodowego. Od 1963 był redaktorem naczelnym redakcji rozrywki Telewizji Polskiej (występował m.in w popularnym programie satyrycznym ,,Wielokropek")[2] a następnie redaktorem naczelnym dwutygodnika „Teatr” (1972 - 1975) i tygodnika „Szpilki”. Dyrektor warszawskiego Teatru Syrena (1978–1990)[3].

Był autorem biograficznej książki poświęconej Violetcie Villas pt. Tygrysica z Magdalenki (1993)[4], z którą współpracował jako konferansjer i organizator tras koncertowych.[5]

Uznawany za jednego z najważniejszych i najbardziej wpływowych publicystów teatralnych lat sześćdziesiątych.[6] Specjalizował się w krytyce teatralnej, historii polskiego teatru, szczególnie kabaretu i cyrku. Autor monografii poświęconych polskim aktorom m.in. Tadeuszowi Łomnickiemu, Ignacemu Gogolewskiemu czy Janowi Świderskiemu. [7]

Członek i działacz PZPR uhonorowany wysokimi odznaczeniami państwowymi. Jest autorem wydanej na przełomie 1968/69 roku broszury ,,Teorie i praktyki paryskiej Kultury", wymierzonej w środowisko Kultury.[8] Mimo entuzjastycznej opinii o inscenizacji ,,Dziadów" w reżyserii Kazimierza Dejmka wyrażonej w zatrzymanej przez cenzurę recenzji[9], 3 lutego 1968 w programie kulturalnym Pegaz wspólnie z redaktorem Grzegorzem Lasotą skrytykował zdjęty przez władze spektakl, zarzucając mu m.in. ,,zamienienie romantycznej poezji w drobną politykę".[10]

Dwukrotnie żonaty, najpierw z Anną[11], następnie z Moniką[12].

Zmarł 11 lutego 2009, został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A 30-tuje-16)[13].

Odznaczenia

Przypisy

  1. Wojciech Rylski: Absolwenci Reytana 1948. wne.uw.edu.pl. [dostęp 2021-09-13].
  2. Encyklopedia, Zarozumiały satyr [online], Encyklopedia teatru polskiego [dostęp 2024-12-01].
  3. Dyrektorzy Teatru Syrena. teatrsyrena.pl. [dostęp 2023-03-12]. (pol.).
  4. Izabela Michalewicz, Jerzy Danilewicz: Villas. Nic nie mam przecież do ukrycia. Świat Książki, 2011, s. 224. ISBN 978-83-7799-068-1.
  5. Violetta Villas Show [online], Violetta Villas Wiki [dostęp 2024-12-01].
  6. Encyklopedia, Witold Filler [online], Encyklopedia teatru polskiego [dostęp 2024-12-01].
  7. Książki z serii Sylwetki Współczesnych Aktorów Polskich | Lubimyczytać.pl [online], lubimyczytac.pl [dostęp 2024-12-01].
  8. Biblioteczka - „Teorie i praktyki paryskiej Kultury” [online], Kultura Paryska - „Teorie i praktyki paryskiej Kultury” [dostęp 2024-12-01].
  9. Janusz Majcherek, Tomasz Mościcki, "Kryptonim »Dziady«" [online], Culture.pl [dostęp 2024-12-01].
  10. Encyklopedia, Mickiewiczowskie "Dziady" na polskich scenach [online], Encyklopedia teatru polskiego [dostęp 2024-12-01].
  11. Izabela Michalewicz, Jerzy Danilewicz: Villas. Nic nie mam przecież do ukrycia. Świat Książki, 2011, s. 162. ISBN 978-83-7799-068-1.
  12. Izabela Michalewicz, Jerzy Danilewicz: Villas. Nic nie mam przecież do ukrycia. Świat Książki, 2011, s. 168. ISBN 978-83-7799-068-1.
  13. Cmentarz Wojskowy. Kwatera A 30, rząd TUJE, grób 16 [online], cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2019-11-14].
  14. a b c Witold Filler w bazie filmpolski.pl [dostęp 2021-08-19]
  15. Witold Filler, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (autorzy) [dostęp 2021-08-19].

Linki zewnętrzne