Winfried Freudenberg
Winfried Freudenberg w oknie pamięci, Pomnik Muru Berlińskiego, Bernauer Straße | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie |
Winfried Freudenberg (ur. 29 sierpnia 1956, zm. 8 marca 1989) był ostatnim człowiekiem, który zginął podczas ucieczki przez Mur Berliński z NRD do Berlina Zachodniego[1][2][3].
Życiorys
Freudenberg urodził się w Osterwieck, wychował w Saksonii-Anhalt w mieście Lüttgenrode, w pobliżu ówczesnej granicy między Niemcami Wschodnimi, będącymi wtedy jako państwo satelickie ZSRR częścią komunistycznego bloku wschodniego, i Niemcami Zachodnimi. Po pracy, jako praktykant elektryk, kształcił się na technika elektryka w Volkshochschule (rzemieślnicza szkoła zawodowa). Jesienią 1988 roku ożenił się z Sabiną, studentką poznaną w szkole. Dwa tygodnie przed ślubem Freudenberg postanowił uciec ze swoją żoną na zachód. Zaraz po ślubie zaczął planować podróż domowym balonem wypełnionym gazem ziemnym[1] (ponieważ jego główny składnik metan jest lżejszy od powietrza i gaz ziemny może służyć jako gaz nośny).
W ramach swojego planu Freudenberg podjął pracę w miejscowym zakładzie przetwórstwa gazu i małżonkowie przeprowadzili się do mieszkania w Berlinie Wschodnim, w dzielnicy Prenzlauer Berg. W styczniu i w lutym 1989 roku zaczęli z pociętych na paski i później sklejanych polietylenowych namiotów budować balon o wysokości 13 metrów i średnicy 11 metrów. Wieczorem 7 marca zdecydowali, że warunki pogodowe były korzystne do ucieczki i o północy udali się do zakładu, gdzie Freudenberg pracował i zaczęli wypełniać balon gazem. Zauważył ich młody student i zadzwonił o 1:30 na policję. Gdy zobaczyli nadjeżdżający radiowóz wpadli w panikę. Balon nie był wypełniony i gazu nie wystarczało, aby podnieść ich oboje. Freudenberg postanowił uciec sam i przeciął trzymające balon liny. Jednak bez Sabiny było za mało balastu i balon wzniósł się zbyt szybko. Zaraz po starcie zerwał linie energetyczne. Chociaż wschodnioniemiecka straż często strzelała i zabijała ludzi, którzy starali się uciec, postanowiono nie strzelać do Freudenberga, ze względu na fakt, że kule mogły spowodować wybuch gazu ziemnego wewnątrz balonu[1].
Freudenberg spędził kilka godzin w powietrzu. Przeleciał nad lotniskiem Tegel w Berlinie Zachodnim, gdzie najwyraźniej zamierzał lądować z wysokości 2000 metrów. O 7:30 rano spadł w ogrodzie willi w dzielnicy Zehlendorf (Berlin Zachodni). Bezpośrednia przyczyna wypadku jest nieznana[1]. Resztki balonu spadły na środkowy pas autostrady, a ciało Freudenberga znaleziono kilka godzin później kilka przecznic dalej na podwórku. Freudenberg niewątpliwie zmarł od obrażeń w wyniku wypadku[4]. Prawie każda kość w jego ciele została złamana i został uszkodzony praktycznie każdy organ wewnętrzny[5].
Po incydencie, wschodnioniemiecka policja śledziła przyjaciół, krewnych, znajomych, kolegów i żonę Freudenberga, badając czy brali udział w próbie ucieczki. Z powodu międzynarodowego zainteresowania i nacisków spowodowanych ostatnio zastrzeleniem Chrisa Gueffroya, ostatniego uchodźcy, do którego strzelała straż graniczna NRD, Sabina otrzymała stosunkowo łagodny wyrok – trzy lata w zawieszeniu, a następnie udzielono jej amnestii w październiku 1989 roku. W następnym miesiącu Wschodnie Niemcy zaczęły pozwalać swoim obywatelom podróżować na Zachód, a kilka miesięcy później Mur Berliński został zdemontowany i oba kraje zjednoczone[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e Martin Ahrends; Udo Baron & Hans-Hermann Hertle: Winfried Freudenberg. [w:] Chronik der Mauer [on-line]. [dostęp 2016-06-22]. (ang.).
- ↑ Balloon Tragedy. „Weekly World News”, 1989-05-02. [dostęp 2016-06-22]. (ang.).
- ↑ Death Strip: Berlin Pays Tribute to Last Person Shot Crossing Wall. Spiegel Online International. [dostęp 2016-06-22]. (ang.).
- ↑ Tony Paters. Revealed: Tragic victims of the Berlin Wall. „The Independent”, 2006-08-12. [dostęp 2016-06-22]. (ang.).
- ↑ Hans-Hermann Hertle, Maria Nooke: The Victims at the Berlin Wall 1961-1989: A Biographical Handbook. s. 430–431. [dostęp 2016-06-22].