William Francis Giauque (ur. 12 maja 1895 w Niagara Falls, zm. 28 marca 1982 w Berkeley) – amerykański profesor chemii Uniwersytetu Kalifornijskiego (od roku 1927)^[1].

Był uczniem George'a Ernesta Gibsona (1884–1959) i Gilberta Lewisa. Doktorat uzyskał w roku 1922, w roku 1927 został mianowany na stanowisko assistant professor, w 1930 associate professor, a w roku 1934 full professor^[a]. Prowadził prace badawcze w obszarze najniższych temperatur. Odkrył izotopy tlenu ^17[2]O i ¹⁸O, wykazując, że naturalny tlen nie jest czystym izotopem ¹⁶O, jak przyjmowano wcześniej (ta domniemana czystość izotopowa była powodem, dla którego tlen uważany był za idealny wzorzec masy atomowej)^[2]. Był autorem ok. 75 publikacji naukowych^[3]. W roku 1949 został Laureatem Nagrody Nobla w dziedzinie chemii za badania w dziedzinie termodynamiki chemicznej, zwłaszcza dotyczącej zachowania się substancji w krańcowo niskich temperaturach^[4].

Był członkiem National Academy of Sciences (1936) i American Philosophical Society (1940)^[2].