48 tysięcy funtów srebra^[1].

• Władysław Kopaliński: Słownik mitów i tradycji kultury. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1985, s. 193. ISBN 83-06-00861-8.
• Jerzy Rajman: Encyklopedia Średniowiecza. Kraków: Wydawnictwo Zielona Sowa, 2006, s. 225. ISBN 83-7435-263-9.

Lista terminów i skrótów w armii Austro-Węgier

Sortowanie alfabetyczne przyciskami w nagłówkach kolumn

W 1649 roku podjął studia w Lipsku, od 1631 w Altdorfie. W roku 1631 przebywał w obozie wojennym księcia Orańskiego, gdzie obserwował wojnę pomiędzy Hiszpanią a Stanami Holenderskimi. W międzyczasie osobiście poznał elektora brandenburskiego Jerzego Wilhelma, elektora saskiego Jana Jerzego oraz wielu książąt niemieckich^[1].

Za granicą zastała go śmierć króla polskiego Zygmunta III, oraz pierwszy zaszczyt^[2]. Na polecenie króla Władysława został posłem królewskim. Jako poseł podróżował do Stanów Generalnych, Do Brukseli do Infantki Izabeli, oraz do Anglii^[1].

Następnie na polecenie Władysława IV przeprowadził zaciąg wojska. Zwerbował około tysiąca piechoty, dwustu dragonów, kilku artylerzystów i inżynierów wojskowych. Po powrocie do kraju za własne fundusze wystawił chorągiew husarską^[1].

tutaj o urzędzie.

Jako królewski dworzanin pilnował interesów Radziwiłłów. W 1634 roku doszło do kłótni miedzy Radziwiłłami a Sapiehami o obsadę synekury -urząd podstolego połockiego. W 1636 roku w Wilnie na rozmowie senatorów z królem Radziwiłł dopuścił się obrazy majestatu. Król księciu wybaczył, ale dygnitarze: marszałek wielki koronny Krzysztof Opaliński i podkanclerzy koronny Piotr Gembicki również czuli się obrażeni^[1]. Zwaśnieni magnaci zaczęli pisać na siebie skargi do sejmików ziemskich.

W 1637 roku znów zadarł z innym dygnitarzem, podkomorzym koronnym Kazanowskim. Panowie wyzwali się na pojedynek, do którego nie doszło^[1].

W 1637 roku został posłem na sejm z ziemii wileńskiej.

W 1639 roku doszło do zamieszek w Wilnie pomiędzy Kalwinami a Katolikami. W 1640 ponownie doszło do zamieszek w trakcie pogrzebu. Obie sprawy omawiane były na sejmach. W 1640 roku Janusz ponownie był posłem na sejmie, skąd chciano go wykreślić za udział w zamieszkach^[1].

W 1644 roku pomógł zorganizować ewangelicki Synod generalny w Orlach, gdzie ewangelicy szykowali się do rozmów na Zjazd teologów w Toruniu w 1645 roku^[1].

1645 ślub odbył się w Jassach w Mołdawii. Ciekawostką jest że zgodę na ślub udzielić musiał sułtan turecki Ibrahim ponieważ ojciec panny młodej był jego wasalem.

w 1647 roku na sejmie biskup wileński Abraham Wojna oskarżył księcia Janusza o przewracanie krzyży stojących przy drogach domagając się ukarania winnego. W 1648 roku król Władysław próbował pogodzić Janusza Radziwiłła z podkanclerzym Kazimierzem Leonem Sapiehą,gdyż Sapiehowie zmusili do zamęścia Chrystynę Chlebowiczównę, formalnie będącą pod opieką Radziwiłłów, za Kazimierza Pawła Sapiehę. Równocześnie królowa godziła biskupa Wilna z Radziwiłłem^[1].

Temu małżeństwu przychylność okazała Cecylia Renata Habsburżanka.^[3]

W 1640 zmarł Ojciec Krzysztof Radziwiłł. Janusz przejął jego obowiązki jako głowy rodziny oraz przywódcy różnowierców na Litwie^[3].

w 1648 roku zmarł wladysław IV protektor Janusza radziwiłła. Za jego panowania książę cieszył się łaską królewską, otrzymał wiele nadań, starostw i dochodów z dóbr królewskich^[1]

Janusz Radziwiłł natychmiast zorganizował Konwokację wileńską - ciało rządzące na Litwie w przypadku braku Króla. Powodem był wybuch powstania Kozackiego oraz obawa że Car Rosji, jak uprzednio zaatakuje Litwę. Część magnatów litewskich wraz z Kazimierzem Leonem Sapiehą kwestionowała legalność zjazdu^[3].

W 1649 roku poprowadził udaną kampanię zimową przeciwko Kozakom. Zdobył Mozyrz i Bobrujsk. Działania zostały przerwane wskutek rozejmu zawartego z chmielnickim przez komisarzy koronnych. Radziwiłł był oburzony. -przypis- Wiosną 1649 roku wojsko zebrało się w Rzeczycy i zażądało zaległego żołdu.

polowa roku 1649 okazało się że nie ma pieniędzy na wojsko. uchwalone podatki były za małe by nadal utrzymywać wojsko.juz w kwietniu wojsko zaczęło grozić konfederacją. Janusz radziwiłł zatrzymał wojsko gwarantując zapłacenie żołdu z własnego mająTKU.

tymczasem w Warszawie zaczęły się pogłoski że wojsko podburza sam hetman

przygotowując ROKOSZ -TŁUMACZENIE. -przypis-

PLOTKI -KTÓRE SIĘ WÓWCZAS ROZPOCZĘŁY i trwały aż do śmierci hetmana zarzucały mu tajen rozmowy z kozakami rozmowy z hospodarem Lupu (jego szawgrem) księciem Jerzym II rakoczym. przypis,.

przypis: pod koniec 1650 roku chmielnicki najechał mołdawię, zmusił hospodara do złożenienia okupu oraz do oddania córki Domny Rozandy za syna Chmielnickiego Tymoszkę. Skutkiem tego radziwiłł został szwagrem Chmielnickiego...

w odpowiedzi na pisma hetmana dotyczące zaległego żołdu król zażądał przysłania części wojsk litewskich pod Lwów.

Radziwiłł wojsk nie przysłał, twierdził że wojska litewskie bronią granic Litwy. w odpowiedzi na to król na sejmie wystąpił o zapłatę żołdu dla wojsk koronnych, pomijając litewskie

w czerwcu 1649 wojska kozackie pod wodzą Ilji Hołoty wydały dwudniową bitwę wojskom litewskim pod Zahalem. Kolejna potyczka odbyła się pod Rzeczycą. Radziwiłł zebrał wojska i wydał kozakom ..... Dalsze działania znów zostały przerwane- Korona zawarła rozejm z Chmielnickim.

na sejmie ustalono że żołdem wojsk litewskich zajmie się komisja w wILNIE W 1650.

zebrana w 1650 roku komisja tylko w części zaspokoiła żądania wojska.

sejm w 1650 ogłosił nowe zaciągi wojska, uchwałę podatkową przeprowadzili tylko posłowie polscy, co wzburzyło szlachtę litewską.

• Stanisław Rusin: Ród Łaskich. Łask: Urząd Miasta i gminy w Łasku, 1990. Brak numerów stron w książce

• Andrew Roberts: Wicher wojny. Łódź: Magnum, 2010. ISBN 978-83-89656-67-4. Brak numerów stron w książce

• Łask Dzieje miasta. Łask: Urząd Miejski w Łasku, 1998. ISBN 83-911050-0-8. Brak numerów stron w książce

• Stanisław Rusin: Ród Łaskich. Łask: Urząd Miasta i gminy w Łasku, 1990. Brak numerów stron w książce