Wikipedysta:Karol Grzegorz Skuza/Godfrid Haraldsson
Godfrid[a] (fl. 850–855) – duński wiking, syn Haralda Klaka króla Danii w latach 812-813 i 819-827. Niekiedy utożsamiany z [[{{{1}}}|Gotfrydem Fryzyjskim]].
Życiorys
Nie wiemy kiedy Godfrid się urodził, ale Annales Bertiniani stwierdzają że był synem Duńczyka Haralda oraz że został ochrzczony w Moguncji[1], wiemy także że chrzest ten odbył się w roku 826[2], po tym czasie służył Lotarowi I, jednak później postanowił odstąpić od życia na dworze i został wikingiem[3]. Godfrid pierwszy raz jest wspominany w roku 850, kiedy to wraz z grupą wikingów której był liderem popłynął w górę Sekwany i rabował Królestwo Franków Zachodnich, jego król Karol II Łysy wezwał na pomoc króla środkowofrankijskiego i cesarza Rzymian Lotara I do pomocy[b]. Mimo to, jeszcze przed udzieleniem mu pomocy przez cesarza, Karol II Łysy postanowił porozumieć się z Godfridem i przyjął ich w swoje państwo oraz wydzielił im ziemię do osiedlenia[4]. W roku 852 Godfryd napadł na Fryzję, później popłynął Skalą, gdzie zrabował miasto Gandawa i [[{{{1}}}|opactwo Drongen]][5]. Dalej udał się Sekwaną do Królestwa Franków Zachodnich, gdzie doszło do połączenia armii król Karol II i cesarza Lotara I, które, niedaleko Les Andelys, otoczyły wojów Gotfrida. W osadzie tej spędzili także Święta Bożego Narodzenia[6]. Ostatecznie impas przełamał Karol II Łysy z powodu niechęci swoich wojów do walki. Zawarł on umowę z Gotfridem, a jego ludzie pozostawali tam aż do marca 853 roku, gdzie prowadzili grabież i chwytali niewolników[7]. Następny roku wikingowie zaatakowali wpłynęli do Loary, jednak Roczniki milczą na temat czy i jaka rola była w tym Godfryda[8].
Ostatni raz wspominany jest w 855 roku, kiedy to wraz z Rurykiem Jutlandzkim, mimo sprzyjających warunków (trwała tam wojna domowa w której śmierć poniósł król Eryk I Stary) nieudolnie starał się odzyskać władzę w Danii. Powracając zajęli handlowe miasto Dorestat i znaczną część ówczesnej Fryzji, którą po ich wyjeździe, zajął cesarz Lotar oddając ją swemu synowi Lotarowi II[9]. Później źródła milczą na temat jego działalności, prawdopodobnie zmarł niedługo po tym wydarzeniu[10].
Uwagi
- ↑ Postać wymieniana w rocznikach frankijskich, spisanych po łacinie, jako Godefridus (za: Annales bertiniani MGH), czyli imieniem wywodzącym się ze starogermańskiego imienia Godafrid, staronordyckimi formami tego imienia są: Guðrøðr, Guðifriðr, Guðfrøðr, GuðfriðuR i Guðfriðr za: Nordic Names
- ↑ wydarzenie opisane w Annales Fuldenses pod rokiem 850 jest bardzo podobne do tego z 852/853 opisanego Annales Bertiniani co niektórzy historycy identyfikują jako jedno i to samo wydarzenie, za: Simon Coupland (1998), From poachers to gamekeepers: Scandinavian warlords and Carolingian kings
Przypisy
- ↑ Бертинские анналы – 852
- ↑ Анналы королевства франков – 826
- ↑ Бертинские анналы – 852
- ↑ Фульдские анналы – rok 850
- ↑ Simon Coupland (1998), "From poachers to gamekeepers: Scandinavian warlords and Carolingian kings", Early Medieval Europe, 7: s. 95
- ↑ Бертинские анналы – rok 852
- ↑ Бертинские анналы – rok 853
- ↑ Бертинские анналы – rok 854
- ↑ Бертинские анналы – rok 855
- ↑ Simon Coupland (1998), From poachers to gamekeepers: Scandinavian warlords and Carolingian kings, Early Medieval Europe, 7: s. 95