Wielicka Turniczka
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
2486 m n.p.m. |
| Wybitność |
4 m |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°10′09,6″N 20°07′47,0″E/49,169333 20,129722
| |
Wielicka Turniczka (słow. Lučivnianska veža) – najbardziej wysunięta na północ turniczka w północnej grani Zadniego Gerlacha w słowackich Tatrach Wysokich. Jej wysokość to 2486 m n.p.m.[1] (według wcześniejszych pomiarów 2492 m). Znajduje się ona w grani głównej Tatr Wysokich pomiędzy Niżnią Wysoką Gerlachowską a Litworowym Szczytem. Od Niżniej Wysokiej Gerlachowskiej odgranicza ją Niżnia Łuczywniańska Szczerbina, natomiast od Litworowego Szczytu – Litworowa Przełęcz. Na wierzchołek Wielickiej Turniczki nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne.
Polskie nazewnictwo Wielickiej Turniczki pochodzi od położonej poniżej Doliny Wielickiej. Nazwa słowacka pochodzi od pobliskich Łuczywniańskich Szczerbin (Niżniej i Wyżniej), których to nazwa wywodzi się od spiskiej wsi Łuczywna.
Pierwszego wejścia na nią dokonano zapewne przed 1919 r., jednak brak jakichkolwiek dokładniejszych danych na temat jej zdobywców.
Przypisy
- ↑ Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania [online].
Bibliografia
- Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XII. Wschodnia Batyżowiecka Przełęcz – Litworowa Przełęcz. Warszawa: Sport i Turystyka, 1965, s. 62.
- Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005. ISBN 83-909352-2-8.
- Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.