Wenus z Ille – polski film fabularny z 1967 roku, w reżyserii Janusza Majewskiego. Pierwowzorem scenariusza do filmu jest opowiadanie autorstwa Prospera Meriméego pt. Wenus z Ille.

Na terenie gospody znajdującej się niedaleko granicy francusko – hiszpańskiej znajduje się antyczny posąg Wenus z Ille. Posąg ten według legendy przynosi nieszczęście każdemu, kto się z nim zetknie. Karczmarz nie wierzy jednak w tę opowieść. Nazajutrz ma odbyć się ślub jego jedynego syna, Alphonse’a. Do gospody przybywa tymczasem sławny archeolog. Właściciel oberży z dumą prezentuje mu swą rzeźbę. Nazajutrz okazuje się jednak, że i w tym przypadku spotkanie z posągiem kończy się tragicznie.

• Michael Kane jako słynny archeolog
• Isabelle Jan jako żona Alfonsa
• Jacek Woszczerowicz jako właściciel zajazdu "Siedem Krzyży"
• Andrzej Nowakowski jako Alfons, syn właściciela zajazdu
• Halina Kossobudzka jako żona właściciela zajazdu
• Leon Niemczyk jako Aragończyk
• Mieczysław Stoor jako pomocnik w zajeździe
• Zbigniew Koczanowicz jako komisarz policji
• Witold Pyrkosz jako Artur

• Wenus z Ille w bazie Filmweb
• Wenus z Ille w bazie filmpolski.pl