Wechtar lub Wechtari (ur. ?, zm. 678) – Longobard z Vicenzy, który był księciem Friuli w latach ok. 666 – 678. Przejął kontrolę nad Friulią na rozkaz króla Grimoalda w następstwie buntu Lupusa i Arnefrita oraz inwazji Awarów. Według Pawła Diakona był łagodnym i sprawiedliwym władcą.

Po spacyfikowaniu regionu przez Grimoalda, Wechtar został wyznaczony na księcia. Wkrótce potem udał się do Pawii i podczas jego nieobecności Słowianie, wcześniejsi sojusznicy Arnefrita, najechali księstwo. Zamierzali zdobyć Forum Julii (współczesne Cividale) i rozłożyli się obozem w Boksas, którego lokalizacja pozostaje niepewna. Niektórzy wskazują na Purgessimus^[1], inni na Prosascus niedaleko źródeł Natisone (Natisio), a jeszcze inni na Borgo Bressana^[2], a ostatecznie w pobliżu Brischis tuż za miastem^[3]. Paweł relacjonuje, że Wechtar dopiero co wrócił z Pawii, w czasie gdy usłyszał o ich obozowisku i pomaszerował przeciwko nim z dwudziestu pięciu mężczyznami. Na moście na Natisone^[4], Wechtar spotkał ich i, według Pawła, pokonał z marszu^[5]. Historyczna dokładność relacji Pawła jest podawana w wątpliwość, ze względu na podane przez niego nieprawdopodobne liczby.

Następcą Wechtara został Landar.

• Paweł Diakon, Historia Langobardorum.
• Francesco Musoni, Atti del Congresso in Cividale, 1899.
• Georg Waitz, Pauli Historia Langobardorum. Monumenta Germaniae Historica Scriptores Rerum Langobardicarum.
• Ludwig Bethmann, Paulus Diakonus Leben, Paulus Diakonus Schriften i Die Geschichtschreibung der Langobarden. Archiv der Gesellschaft fur altere deutsche Geschichtkunde. Vol. 10. Hannover, 1849.