Watling Street – jedna z ważniejszych rzymskich dróg w Brytanii, łącząca porty (Dover, Richborough, Lympne i Reculver) z Londynem i St Albans.

Droga pierwotnie była traktem wykorzystywanym przez ludy tubylcze Brytanii jeszcze przed przybyciem Rzymian. Jej najczęściej używany odcinek łączył dzisiejsze Canterbury z St Albans^[1]. Po podboju Brytanii drogę utwardzono od Richborough (Latin Rutupiae), gdzie wylądowały wojska rzymskie. Biegła przez Canterbury, Rochester do Thorney Isle^[a]. Pierwotnie droga nie docierała do Londynu ze względu na brak mostu^[1].

Dalej droga biegła do St Albans (rzymskie Verulamium), krzyżując się w międzyczasie z Fosse Way w High Cross. Następnie kierowała się do Wroxeter (Viroconium).

Nazwa drogi wzięła się od anglosaskiej nazwy Wæcelinga Stræt (droga ludu Wæcel) – a więc od plemienia Waeclingas.

W 60 lub 61 r. n.e. prawdopodobnie na Watling Street stoczona została krwawa bitwa pomiędzy rzymskimi wojskami Swetoniusza Paulinusa a zbuntowanymi Brytami dowodzonymi przez Boudikę^[2].

Droga była wykorzystywana również w średniowieczu, stanowiąc m.in. granicę pomiędzy Danelagh a Wessex w traktacie pomiędzy Alfredem Wielkim a Guthrumem Starym.